Μπορει ο Αβραμοπουλος να μας εξηγησει πως σκοπευει να ξεπερασει το εμποδιο της Συμβασης του 1960 που διευθετει οριστικα το ζητημα των διακρατικων αποζημιωσεων (αληθεια τι εκανε το ελληνικο κρατος τα χρηματα αυτα); Ή, αφου οπως λεει απτεται του διεθνους δικαιου το ζητημα, τι θα κανει με την αποφαση του Δικαστηριου της Χαγης του Φεβρουαριου του 2012 που δικαιωνει τη Γερμανια στο θεμα της ετεροδικιας (κατι που σημαινει οτι αρμοδια για την επιδικαση αποζημιωσεων σε ιδιωτες ειναι μονο τα γερμανικα δικαστηρια, στα οποια το ζητημα ειναι ηδη εξαντλημενο); Γιατι τελικα σε αυτην την χωρα ειναι τοσο ευκολο να λες λογια του αερα και κανενας να μην σε ελεγχει για αυτο;