Δεν εξέφρασα σωστά την άποψη μου. Θα το θέσω αλλιώς.Ο μονος λόγος που θα έλεγα "δεν θέλω το παιδί μου να γίνει gay" θα ήταν επειδή η κοινωνία δεν είναι ακόμα ανεκτική. Θα ήθελα να μη φοβάται, να μπορεί να ζει ελεύθερος/ελεύθερη όπως αγαπά.Εσείς όμως λέτε "Δεν θέλω το παιδί μου να είναι gay γιατί δεν είναι φυσιολογικό και ποιος γονιός χαίρεται μ' αυτό?". Δεν έχω λοιπόν κανένα πρόβλημα αν ο γιος μου θέλει να κοιμάται με άντρες και να γλείφει πουλια κι αν η κόρη μου προτιμά γυναίκες και στήθη. Μου φτάνει να είναι αξιοπρεπείς άνθρωποι.Σας απαντώ λοιπόν πως οι σεξουαλικές προτιμήσεις του παιδιού μου δεν είναι κάτι που "θέλω" η "δεν θέλω".Παλεύω για μια ανεκτική κοινωνία έτσι ώστε όταν το παιδί μου βγει gay να μην φοβάμαι για τον εαυτό του.Φυσικά εδώ εκφράζουμε τις γνώμες μας. Εσείς πιστεύετε πως όλοι οι γονείς με gay παιδιά εκεί έξω κλαίνε τα βραδια. Εγώ πιστεύω πως αυτό δεν ισχύει. Είναι και τα δυο γνώμες. Πιστεύω πως η δικη μου είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ο κόσμος μας κινείται καθημερινά με γοργά βήματα για να διαψεύσει είτε εμενα είτε εσάς. Αν όμως έρθει η μέρα που ο γάμος των ομοφυλοφιλων νομιμοποιηθεί παντού, που θα σημαίνει ότι η κοινωνία (και η πλειοψηφία) αποδέχεται τη διαφορετικότητα, τότε σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα νέα δεδομένα, να το ξανασκεφτείτε και να συλλογιστείτε πως μπορεί να είστε λάθος.