Ενα παγκοσμιοποιημενο οικονομικο συστημα με δικτυωσεις που αγγιζουν καθε κατοικημενη (και ακατοικητη) γωνια του πλανητη, το οποιο επιτρεπει οχι μονο να υπαρχουν αλλα και να μεγενθυνονται τετοιες ανισοτητες, ειναι βαθια και δομικα σαπιο.Δεν κατηγορει κανεις την γυναικα (ειμαστε ολοι τοσο λιγουρηδες για χρημα, που κανεις μας δεν θα ελεγε οχι σε αυτα τα λεφτα, περαν ελαχιστων εξαιρεσεων), αλλα δεν μπορω παρα να αναρωτηθω, τι στο διαολο παραπανω μπορει να προσφερει στην ζωη και στο βιοτικο της επιπεδο με αυτα τα λεφτα κι οχι με τα μισα, ας πουμε? Ποσα χρειαζεται κανεις τελικα για να ειναι ευτυχισμενος?Φυσικα και δεν κατηγορεις τον καπιταλισμο, ακριβως γιατι εισαι μικροαστος μεχρι το κοκκαλο και ελπιζεις κι εσυ, οπως και πολλοι αλλοι παραμυθιασμενοι, οτι θα ξημερωσει και για σενα μια μερα, που θα σε περιμενει μια VIP θεση στον ηλιο. Σου εχω νεα μεγαλε. Οι "μουσικες καρεκλες" του καπιταλισμου γινονται ολο και λιγοτερες και αυτοι που μενουν στην απεξω, ολο και περισσοτεροι.Το οτι μπορεις να αποδωσεις μονο σε κομπλεξ και συνδρομα κατωτεροτητας, την επιτακτικη πλεον αναγκη επανεξετασης των αξιων μας, της ελευθεριας των αγορων/εταιριων/κεφαλαιου, της βαναυσης και απανθρωπης ανισοκατανομης πλουτου και της συνακολουθης προσβασης σε αγαθα πρωτης αναγκης και αγαθα κοινωνικα, ειναι σαφεστατο δειγμα της εισαγωγικης σου προτασης. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...