Αυτή η λογική συμψηφισμού που δημιουργείται κάθε φορά που αναφέρεται ένα τέτοιο περιστατικό είναι εξοργιστική. Είτε το έγκλημα προέρχεται από αλλοδαπούς είτε από ημεδαπούς, παραμένει έγκλημα κατά της ζωής, ποινικά κολάσιμο και ανθρωπίνως απαράδεκτο. Το αν ο αλλοδαπός σκοτώνει για λόγους εγκληματικούς ή εξαθλίωσης, είναι αποκλειστικά ευθύνη της πολιτείας η οποία θα έπρεπε εδώ και είκοσι χρόνια να έχει θεσπίσει τους κατάλληλους μεταναστευτικούς νόμους, έτσι όπως κάθε σοβαρή χώρα κάνει, και να μην σπαταλά τα κονδύλια που τις παρέχονται κάθε χρόνο για το σκοπό αυτό, ποσά ουκ ευκαταφρόνητα. Το αν όμως ο ημεδαπός σκοτώνει απλά και μόνο για ρατσιστικούς λόγους, χωρίς να σέβεται την ανθρώπινη ζωή, επειδή έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι βιολογικά ανώτερος, τότε φταίμε ο καθένας από μας ξεχωριστά και η παιδεία που μας παρέχεται από τις οικογένειες μας καταρχήν και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικά. Άλλωστε το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι να την ανέχεσαι και όταν το τέρας αρχίζει και σου μοιάζει, τότε παίζεις μόνο στο γήπεδο του.