Καλά όλα αυτά, αλλά κυρίως για να μαζεύονται likes από μαθητές στο fb. Δεν ξέρω, αλλά όταν διαβάζω για ψαλιδισμένα φτερά, να αφήσουμε τα παιδιά να ονειρευτούν και άλλα τέτοια ζαχαρένια (και μάλιστα από ενήλικες), κάπως μου κάθεται. Ίσως να παθαίνω υπεργλυκαιμία...Μήπως να κάναμε κάποια σοβαρή κουβέντα για την εκπαίδευση, βασισμένη στη λογική και στους αριθμούς και όχι στο συναίσθημα και το δράμα; Βέβαια τότε υπάρχει ο κίνδυνος να ψαλιδιστεί κανά φτερό ή να στραβώσει κανένα όνειρο...