Σε όλους τους χώρους ίδιοι άνθρωποι υπάρχουν. Και στα ροκάδικα υπάρχουν άνθρωποι που πίνουν ένα μπάφο και νιώθουν ότι είναι κάποιοι, και στις κυριλέ καφετέριες υπάρχουν άνθρωποι που φορούν μια ζώνη πανάκριβη και νιώθουν ότι είναι κάποιοι, και στα ροκάδικα υπάρχουν αρσενικά που έχουν τρέλα με τις δημόσιες σχέσεις, και στα κουτούκια υπάρχουν θηλυκά που πουτανίζουν, και στις κυριλέ καφετέριες υπάρχουν καλά άτομα, και στα ροκάδικα υπάρχουν ευγενικοί άνθρωποι, και στα πανεπιστήμια υπάρχουν άμυαλοι, και στην επιστήμη υπάρχουν άμυαλοι, και στη λογοτεχνία υπάρχουν άμυαλοι, και στο χωριό υπάρχουν τετραπέρατοι και λογικοί, και στο χωριό υπάρχουν σπουδάρχες και σπουδαρχιδάκια, και στις φτωχογειτονιές υπάρχουν μεγαλομανείς, και στις καλές γειτονιές υπάρχουν παραδόπιστοι κι απατεώνες, και στις εξωτικές κατοικίες υπάρχουν τίμιοι... Και είναι στα ίδια ποσοστά. Δηλαδή εάν το δούμε αναλογικά, όσοι είναι οι ευφυείς ακαδημαϊκοί, κάπου τόσοι είναι και οι ευφυείς τεχνίτες. Και όσοι είναι οι λογικοί που υπάρχουν στο καφενείο ενός χωριού, κάπου τόσοι είναι και οι λογικοί που υπάρχουν στο καφενείο της βουλής.