Αν ήταν δική της απόφαση δε θα είχα πρόβλημα.Αυτό που με στεναχωρεί όμως είναι αυτό που λέει εδώ:«Ήθελα να σταματήσει ο κόσμος να με επεξεργάζεται ως κάτι αξιοπερίεργο και να με κοροϊδεύει. Πιο πολύ από όλα όμως, επιθυμούσα μία καθημερινότητα φυσιολογική, να μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι, να εργαστώ, να κάνω οικογένεια»Το γεγονός πως μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια πολιτισμού (και δεν αναφέρομαι στον ελληνικό, αναφέρομαι στον πολιτισμό γενικότερα), ακόμα δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε το διαφορετικό και να διευκολύνουμε αντί να δυσκολεύουμε τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας, που τους οδηγεί σε επίπονες διαδικασίες για να αποκτήσουν μια κάποια ποιότητα ζωής, είναι το πιο τραγικό από όλα τα τραγικά που μας συμβαίνουν.
