Να επισημανουμε εδω οτι ο Κεμαλ ξεπηδησε μεσα απο το εθνοσοσιαλιστικο κινημα των Νεοτουρκων. Υπαρχει κοσμος στην Τουρκια που βαρεθηκε το διπολο Ισλαμ-Κεμαλισμος. Και παρ οτι οι Κεμαλικοι αποφορτιστηκαν απο το στρατιωτικο λομπι χαριν της Ισλαμοφιλιας του Ερντογαν, για πολλους και κυριως νεους της δυτικης Τουρκιας ο κεμαλισμος ειναι αναχρονισμος μιας χακι κομματοκρατιας. Αυτοι σημερα ειναι αμηχανοι για το μελλον της Τουρκιας, αφου θεωρουν το μελλον της Τουρκιας κοσμικο μεν, το στοιχειο αυτο ομως θεωρειται ακομα ταυτισμενο ιστορικα με τους δικτατορισκους του κεμαλικου λομπι. Φανταστειτε να εχετε να επιλεξετε αναμεσα σε δυο αναχρονισμους! Που και οι δυο υπερασπιζονται εναν απολυταρχισμο διαφορετικου απλως χαρακτηρα μεταξυ τους. Σαν να χαμε να επιλεξουμε και σημερα μεταξυ Δεληγιαννη η Βενιζελου, στο πιο χοντρο... Κατα συνεπεια δεν εχουν επιλογες πολιτικης εκφρασης. Κυριως εκφραζουν φιλελευθερες σοσιαλιστικες τασεις, ομως σοσιαλιστικη επανασταση θεωρειται οτι εκανε ο Κεμαλ και εκοσμικευσε την Τουρκια, πραγμα που κατα καποιο τροπο ιστορικα τουτο χρωστανε, περαν αλλωστε και το γεγονος και μονο οτι υπαρχει Τουρκια.
