Συγνώμη, εδώ κάνεις λάθος. Το ότι εξεγερθήκαμε το 1821 δεν το λες και "επέκταση". Οι πόλεμοι ή/και οι ενσωματώσεις εδαφών (αναίμακτη προσάρτηση Θεσσαλίας, ατυχής πόλεμος, Βαλκανικοί και Α Παγκόσμιος) δεν έγιναν με την Τουρκία, αλλά με την πολυεθνική "Οθωμανική Αυτοκρατορία" που εκτεινόταν από τα Βαλκάνια μέχρι τον Περσικό Κόλπο. Η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων έγινε με παραχώρησή τους από την Ιταλία. Στην πραγματικότητα, Τουρκία και Ελλάδα δεν ήρθαν ποτέ σε εμπόλεμη σύγκρουση (η Τουρκία συστάθηκε ως κράτος το 1923). Σε κάθε περίπτωση, δεν πήγαμε να προσαρτήσουμε τη Χαβάη, αλλά να απελευθερώσουμε εδάφη με συμπαγείς πληθυσμούς ελληνικής εθνικής συνείδησης, για τα οποία είχαμε αναμφισβήτητα ιστορικά δικαιώματα.Εξαίρεση αποτελεί η Μικρασιατική Εκστρατία, όπου προφανώς όμως, δεν είχαμε σκοπό να κατακτήσουμε τη Μ. Ασία. Οι αντικειμενικοί μας σκοποί ήταν πολύ πιο περιορισμένοι, καθώς προσπαθούσαμε απλώς να νικήσουμε τον Ατατούρκ, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα συμφωνηθέντα στη Συνθήκη των Σεβρών (Ανατολική Θράκη και περιοχή της Σμύρνης). Δεν μου αρέσει να κάνω απ' ευθείας παραπομπές, αλλά ο Κονδύλης (όχι για το συγκεκριμένο, αλλά γενικότερα) εξηγεί το προφανές από στρατηγική άποψη: "... πόσο ολοκληρωτική νίκη πρέπει να καταγάγει κανείς αν θέλει να πετύχει εξ ολοκλήρου τους σκοπούς του; Γιατί, αν είναι προφανές ότι ολοκληρωτικοί σκοποί (η πλήρης καθυπόταξη του αντιπάλου) απαιτούν ολοκληρωτικές νίκες, όμως δεν είναι διόλου προφανές ότι οι περιορισμένοι σκοποί (πχ, η απλή υπεράσπιση των συνόρων) επιτυγχάνονται παντού και πάντοτε με περιορισμένες μόνον νίκες και περιορισμένους μόνον πολέμους· συχνότατα απαιτείται καί στην περίπτωση του περιορισμένου σκοπού νίκη τόσο ολοκληρωτική όσο καί εάν ο σκοπός ήταν ολοκληρωτικός. Τότε, όπως γνωρίζουμε από τον Clausewitz, η εσωτερική λογική του μέσου (του πολέμου) εκδιπλώνεται αυτόνομα και μέσα στην αιματηρή της εκδίπλωση, υπερφαλαγγίζει τους πολιτικούς σκοπούς".Όσο για το πραξικόπημα του '74, δεν έγινε προφανώς ενάντια στη Τουρκική Δημοκρατία, αλλά στην ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία. Ήταν μια ηλίθια κίνηση. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι η Κύπρος κατοικείτο από Έλληνες (ΟΚ, και μια μειονότητα 19% επήλυδων Τούρκων), και ιστορικά αποτελεί μέρος του ελληνικού χώρου, από την αρχαιότητα. Όσο για τις προφητείες του Κονδύλη, ανατριχιαστικότερη όλων είναι η περιγραφή (με όρους στρατηγικής - όχι πολιτικούς) για την εξαγωγή της τρομοκρατίας στις ΗΠΑ (άν δεν είχε πεθάνει στο ενδιάμεσο, ίσως και κάποιοι να νόμιζαν ότι ήταν μυημένος στο σχέδιο της 11ης Σεπτεμβρίου). Σε ό,τι αφορά την Τουρκία συγκεκριμένα, εξηγεί ότι η τουρκική επιθετικότητα/επεκτατισμός δεν έχουν να κάνουν με τις όποιες αλλαγές στη κορυφή της πολιτικής ηγεσίας, αφού δεν έχουν να κάνουν με πολιτική επιλογή, αλλά με διαφορά γεωπολιτικού δυναμικού (ακριβώς όπως στη Φυσική δημιουργείται ηλεκτρικό ρεύμα, εάν υπάρχει διαφορά τάσης). Οι προβλέψεις του για την τουρκική οικονομία (σε δύσκολες εποχές - πολύ προτού διαγραφούν 6 μηδενικά από το νόμισμά της και δημιουργηθεί η Νέα Λίρα), και η ανάδυσή της ως περιφερειακής υπερδύναμης, είναι επίσης εντυπωσιακές.Τέλος, για τον τουρκικό επεκτατισμό, δεν ξέρω, ομολογώ ότι με άφησες άφωνο. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξηγήσω το προφανές πχ για το casus belli και δεν θα επεκταθώ άλλο. Δεν μπορώ καν να πιστέψω ότι είσαι εσύ που έκανες αυτό το σχόλιο... μήπως σου έχουν κλέψει τον κωδικό σου;