"Η δική μας αναρχία είναι εκφράσεις μιας αυθεντικής και αδούλωτης ζωής.... Για όσους την δείτε λοιπόν μην κάνετε τον κόπο να της μιλήσετε για ιδεολογίες, δεν θα σας απαντήσει και απεχθάνεται τον ξύλινο λόγο" "Όσο για τους ανθρώπους της δικής μας πάστας, το στοίχημα της καταστροφής του υπάρχοντος και της υπαρξιακής ανταρσίας παραμένει ανοιχτό, για όποιον, για όσους η φλόγα της αντίστασης καίει την ματωμένη τους καρδιά". - ΡωμανόςΚαι τώρα μερικά αποσπάσματα από την Κατήχηση του Επαναστάτη του Νετσάγιεφ..."Ο επαναστάτης περιφρονεί κάθε θεωρητικολογία και έχει απορρίψει τις κοσμικές επιστήμες, αφήνοντάς τες στις μελλοντικές γενιές... Το μοναδικό και σταθερό αντικείμενό του είναι η άμεση καταστροφή αυτής της ποταπής τάξης πραγμάτων"Σχόλιο του μεταφραστή Ζήση Σαρίκα πάνω σ' αυτό το απόσπασμα: "Άλλο χαρακτηριστικό του φανατικού της θρησκείας. Κάτοχος ήδη της "αλήθειας", δεν θεωρητικολογεί και απέχει από τη διαδικασία της γνώσης' αφιερώνεται αποκλειστικά στην πρακτική πολιτική δραστηριότητα" "κάθε μορφή πράξης καθοδηγείται όμως από κάποια θεωρεία" (και συμπληρώνω εγώ, αν όχι θεωρεία-ιδεολογία, καθοδηγείται από μια θεώρηση των πραγμάτων). Έτσι και ο Ρωμανός, δεν θέλει να ακούει για ιδεολογίες, γιατί η δική του "αναρχία" είναι "έκφραση μιας αυθεντικής αδούλωτης ζωής". Κατέχει ήδη την αλήθεια δηλαδή. Δε χρειάζεται τίποτα άλλο παρά μοναχά πράξη!Ακόμα ένα απόσπασμα από Νεστάγιεφ"Ο επαναστάτης είναι ολόψυχα δοσμένος άνθρωπος. Δεν έχει δικά του ενδιαφέροντα, υποθέσεις, αισθήματα, δεσμούς, υπάρχοντα,ούτε καν όνομα. Είναι εντελώς απορροφημένος από ένα και μοναδικό ενδιαφέρον, μια και μοναδική σκέψη, ένα και μοναδικό πάθος -την επανάσταση".Σχόλιο Σαρίκα:Η πλήρης αυτή αποποίηση του εαυτού έχει ως πρότυπο της τον φανατικό της θρησκείας... Ορθά χαρακτηρίζει ο Μπακούνιν τον Νετσάγιεφ "καλόγερο της επανάστασης".Εγώ βλέπω πολλά κοινά στην ιδιοσυγκρασία του Ρωμανού με τον Νετσάγιεφ. Ο ίδιος ιησουιτισμός. Πλήρης αποποίηση του εαυτού, θρησκευτικός ζήλος για την Ιδέα ("άγρια ελευθερία") όπου στο όνομά της απορρίπτεται συλλήβδην όλος ο πολιτισμός. Περιφρόνηση των "θεωρητικολογιών". Κατέχουν ήδη την αλήθεια. Υποτίμηση των μαζών και υπερτίμηση των ικανοτήτων της σέκτας. Κι όπως λέει και ο Νετσάγιεφ: "Περιφρονεί (ο επαναστάτης) την κοινή γνώμη. Περιφρονεί και απεχθάνεται την υπάρχουσα ηθική σε όλες τις εκφάνσεις και εκδηλώσεις της. Γι' αυτόν, είναι ηθικό καθετί που βοηθάει το θρίαμβο της επανάστασης. Ανήθικο και εγκληματικό είναι καθετί που τον εμποδίζει". Αν γνωρίζετε, ο "τοξοβόλος" από την παρέα, είπε για τον δολοφονημένο ταξιτζή στην Πάρο που τον σκότωσαν κάποιοι σεχταριστές όταν προσπάθησε να εμποδίσει την "απαλλοτρίωση", πως ήταν ένας μικροαστός και μικρό το κακό. Αυτό είναι καθαρός νετσαγιεφισμός. Κριτήριο της ηθικής είναι η επαναστατική χρησιμότητα-αποτελεσματικότητα. Ό,τι εμποδίζει είναι ανήθικο και εγκληματικό...