"...όταν η μουσική μας είναι τα καψουροτράγουδα και τα μπουζούκια"Πάντως δεν είναι και πολύ εύστοχο να θεωρούνται τα λαϊκά τραγούδια και τα μπουζούκια ως δείγμα μη πολιτισμού. ΌΠως λέει ένας Γάλλος περιηγητής του 19ου αι., τα λαϊκά τραγούδια που άκουγε στις ταβέρνες της Αθήνας είχαν πολύ μεγαλύτερη καλλιτεχνική αξία από τα μετριότατα και ανέμπνευστα δημιουργήματα των λογίων της εποχής. Ο ελληνικός λαός έχιε ταλέντο στην τραγουδοποιία, έβγαζε και βγάζει πιασάρικες μελωδίες στους δρόμους της ανατολίτικης ποπ, αυτό φαίνεται απ'το πόσο αγαπητά είναι τα λαϊκά μας τραγούδια σε γειτονικές χώρες. Ο ελιτισμός δεν είναι παρά η άλλη οψη του λαϊκισμού. Χώρια που σαν παραδειγμα υψηλής τέχνης στη μουσικη ο αρθρογράφος δεν αναφέρει τη Μαρία Κάλλας ή τον Ξενάκη, αλλά τον Χατζιδάκι, που οκ, μια πιο εστέτ λαϊκή μουσική έγραφε και αυτός