Καταρχάς σε ποια αναφέρεσαι; Αν προτιμάς να με βλέπεις ως "αυτή" για να ικανοποιήσεις ονειρώξεις, so be it. Δε θα σε εμποδίσω.Κατά δεύτερον, η δημοσιογραφία δεν είναι αυτό, λυπάμαι, αλλά μάλλον η έννοια σφαιρικότητα σου διαφεύγει. Ένα σωστό άρθρο εξετάζει αμφότερα τα εμπλεκόμενα μέρη, δεν μυξοκλαίει για το δράμα των δανειστών, δεν χτυπάει συγκαταβατικά την πλάτη τους, όχι όσο ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού τη δεδομένη στιγμή βρίσκεται σε σχετική απόγνωση. Δεν μπορεί μονομερώς να εξετάζεται αν τα κεφάλαια των δανειστών θα αυγατίσουν, επιστρέφοντας τα όσα έδωσαν, την ώρα που ουκ ολίγοι δίνουν αγώνα για την βιωσιμότητά τους.Μπορεί οποιοσδήποτε, αν θέλει, να γλύφει ανερυθρίαστα και χαμερπώς τον Αντωνάκη, πιστεύοντας επί ματαίω πως εκείνοι που επέτρεψαν, αν δεν οδήγησαν, τα πράγματα επί δεκαετίες να καταλήξουν στη διαφθορά, είναι κι εκείνοι που θα οδηγήσουν στην εξυγίανση και στον εξορθολογισμό. Ανέκαθεν μας έτρεφαν τα παραμύθια, οπότε ουδεμία έκπληξη για τις παρούσες επιλογές, την αφέλεια ή και δοσιλογισμό πολλών που βλέπουν στο πρόσωπό του τον ιππότη πάνω στο άσπρο άλογο. Μόλις χθες μάλιστα στην ΟΝΝΕΔ μιλούσε για την ελπίδα των νέων, ο πολιτικός ηγέτης ο οποίος συνέβαλε για να ευνουχιστεί παραδίδοντάς τους ανεργία 65% και μισθούς ευτέλειας.Η Ελλάδα αλλάζει προς το καλύτερο πράγματι. Με το φιάσκο του φυσικού αερίου και μια ανάπτυξη που παίρνει αναβολή κάθε χρόνο για τον επόμενο. Ίσως έχεις δίκιο...για να πιστέψεις σε αυτήν την αλλαγή, θα πρέπει μάλλον να είσαι λοβοτομημένος φονταμενταλιστής.
