Αυτό που δεν γίνεται απολύτως σαφές στο κείμενο είναι ότι το «Αν η σύντροφός του τον απατήσει, ένας άντρας ρισκάρει να αναθρέψει ένα παιδί που δεν είναι δικό του» δεν είναι άμεσο συμπέρασμα ή συνειδητό thought process αλλά ένα από τα κατάλοιπα των πρώτων (μητριαρχικών) κοινωνιών κοινοκτημοσύνης, στις οποίες ο άντρας μοιραζόταν τη γυναίκα με άλλους και συνεπώς ποτέ δεν ήταν σίγουρος για την πατρότητα των παιδιών της. Στην ψυχολογία αυτή ακριβώς η "αγωνία" του άντρα ότι η γυναίκα του θα γεννήσει το παιδί ενός ξένου είναι ένας απο τους λόγους που αρκετοί άντρες απιστούν κατά συρροήν.