Σίγουρα έρευνες υπάρχουν πολλές κι αντικρουόμενες, αλλά είναι γενικά αποδεκτό από τους εγκληματολόγους και τους κοινωνιολόγους ότι η συνεχής έκθεση σε βία μπορεί να παράξει βία. Εννοείται ότι δεν θα γίνουν δολοφόνοι όλοι όσοι παίζουν βίαια βιντεοπαιχνίδια, ούτε καν ένα μεγάλο ποσοστό. Επίσης η συχνή (αν θες υπερβολική, δηλαδή καθημερινή και πολύωρη) έκθεση σε βία οδηγεί σε αυξημένη επιθετικότητα όχι μόνο κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, αλλά παρατηρείται και σε άλλες συμπεριφορές. Δεν είμαι ειδική σίγουρα, αλλά θυμάμαι ότι στο πανεπιστήμιο ο καθηγητής μας έλεγε για 2-3 ξεχωριστά περιστατικά στην Αμερική από πιτσιρικάδες που είχαν δει το natural born killers και είχαν φάει λάχανο κόσμο. Αυτό που θέλω να πω δηλαδή, όπως το είπες κι εσύ με το παράδειγμα για το pulp fiction είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος από τους γονείς (ανάλογα με την ηλικία) και μέτρο όσον αφορά στη θέαση εικόνων βίας. Επίσης, τα επίπεδα ωριμότητας ποικίλουν και παρόλο που ο έφηβος μπορεί να ξεχωρίσει το φαντασιακό από την πραγματικότητα έχει την τάση να μιμείται πρότυπα. Έτσι, όταν η βία παρουσιάζεται ωραιοποιημένη κάποιες φορές γοητεύει τον έφηβο και κάποιες (πολύ λιγότερες) τον οδηγεί στη μίμηση των προτύπων αυτών. Δες λίγο τον Albert Bandura. Και πάλι, αν και θα μου άρεσε ένας κόσμος χωρίς βία δεν ζω στο διάστημα, πιστεύω απλώς ότι οι γονείς θα έπρεπε να είναι περισσότερο ενημερωμένοι και να ασχολούνται και να συζητούν με τα παιδιά τους, να παρατηρούν αλλαγές στη συμπεριφορά τους και στο βαθμό του εφικτού να περιορίσουν την έκθεση των παιδιών τους στη βία.
