Δεν ξεκινω απο την υποθεση οτι το συμβουλιο εφετων μεροληπτει σε βαρος του σακκα. Απλα μου εχει κανει εντυπωση μια αποφαση που δεν φαινεται να στηριζεται πουθενα στον νομο. Το συνταγμα απαγορευει την υπερβαση των ανωτατων οριων για την προφυλακιση με την διαδοχικη επιβολη της για πραξεις της "ιδιας υποθεσης". Αρα το ερωτημα ειναι τι σημαινει ιδια υποθεση. Το 288 του ΚΠΔ προσπαθει να το εξειδικευσει κανοντας λογο για πραξεις που ηταν γνωστες κατα την ασκηση της πρωτης διωξης και για τις οποιες θα μπορουσε ηδη τοτε να ασκηθει ποινικη διωξη. Και για πραξεις που εγιναν αργοτερα γνωστες ή συγκεντρωθηκαν αργοτερα τα απαραιτητα αποδεικτικα στοιχεια επιτρεπει την νεα προφυλακιση αλλα επιβαλλει ταυτοχρονα και την απαγορευση παρατασης. Ειναι δε πιθανον οτι αυτο δεν αποκλειει την επιβολη τριτης αυτοτελους προφυλακισης για πραξεις παλι που εγιναν αργοτερα γνωστες κοκ. Αυτο που εκπλησσει ομως στην περιπτωση του σακκα ειναι οτι το συμβουλιο εφετων δεν φαινεται να διεταξε τριτη αυτοτελη προφυλακιση στη βαση μιας νεας δικογραφιας που σχηματιστηκε τωρα (το ονομα του σακκα εξακολουθει προς το παρον να εμφανιζεται σε δυο δικογραφιες), αλλα απλα παρετεινε την προηγουμενη προφυλακιση, κατι που δεν φαινεται να ειναι δυνατο οσο καλα και να επιχειρηματολογησει κανεις.
