Ας μην ξεχνάει ο δημοσιογράφος πού τώρα ξορκίζει το παρελθόν του και προσπαθεί να δικαιολογηθεί για όλα τα προηγούμενα αμαρτήματα του, μιλώντας μάλιστα και εκ μέρους ενός λαού, τόσο πολύ φτάνει η ψωνάρα της τάξης και του κλάδου του όπως πια όλοι γνωρίζουμε, ότι ήταν η τάξη αυτή και ο κλάδος εκείνος πού κυρίως τόσα χρόνια κάλυπτε την κατάσταση πού τώρα ξορκίζει, ήταν αυτός ο κλάδος πού τώρα φωνάζει ενάντια στο κλείσιμο της ΕΡΤ την απαξίωνε και δημιουργούσε με τους υπόλοιπους δήθεν αριστερούς διαμαρτυρόμενους το υπόβαθρο του γνωστού σε όλους lifestyle το οποίο με σθένος υπηρέτησε (ο κλάδος και η τάξη). Και αντί να λουφάξει σε καμιά γωνία (ο κλάδος και η τάξη) ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ με θράσος αμέτρητο και άγνοια αβυσσάλεα (δήθεν) να απαιτεί αυτά πού του πήραν και εκείνα πού του στέρησαν. Όχι μόνο σε αυτόν αλλά και στον λαό του.. Σαν την Βουγιουκλάκη στο μπαλκόνι (αυτό το μπαλκόνι έχει πολύ μεγάλη ιστορία), αρνούμενος να κατανοήσει (?) ή να αποδεχτεί τελικά έστω και στο ελάχιστο ότι η τάξη του και ο κλάδος του ήταν ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ αυτού του αποτελέσματος και να σταματήσει να βγαίνει στα εκάστοτε πάνελ, άσχετα αν είναι τηλεόρασης ή περιοδικού η εφημερίδας ή ότι άλλο, δήθεν διεκδικώντας πίσω τα χαμένα, θεωρώντας ότι κάνει αγώνα ιερό.. Επιτέλους πια κύριοι δημοσιογράφοι, πηγαίνετε στη Μύκονο και αφήστε μας και μας στην ησυχία μας..