"δεκτο μονο που το θεμα στον εθνικισμο ειναι η ιδεολογια και η συσπειρωση ανθρωπων για να την εφαρμοσουν οχι ο σωματοτυπος αν ειναι μπουχεσες, αριοι ή σβαρτσενεγκερ.Αυτο που εγω βλεπω ειναι ενα γκρουπ απο νεους αποφασισμενους να λειτουργησουν σαν στρατιωτικη ομαδα ταγμενοι σε σκοπους οι οποιοι δεν αφηνουν περιθωριο διαπραγματευσης με τον διαφωνουντα, αλλον, υποδυεστερο κτλ. Τα γεροντακια ηταν τρομαγμενα,χωρις αξιοπρεπεια,παραγκωνισμενα..." Πηγή: www.lifo.grΑυτό ακριβώς, ονομάζεται φασισμός.Φασίστες ήταν και οι Ναζί.Και συσπειρώθηκαν εν είδει ειδεχθών πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας στις νικήτριες χώρες του Α Παγκ. Πολέμου και τις συνέπειές του(ς) στο εσωτερικό, τότε. Σου υπενθυμίζω ότι μια άλλη ομοιότητα είναι ο αποπροσανατολισμός από τον "εθνικό/ταξικοκεντρικό" χαρακτήρα ανάγνωσης της κρίσης-όπου ναι μεν τα φτωχά στρώματα δέχονται επίθεση σε εθνική κλίμακα αλλά από την άλλη είναι ανευ σημασίας η εθνικότητα της επιτιθέμενης τάξης αφού μετράει απλώς το ότι αυτή είναι η ανώτερη- σε "ταξικό/εθνοκεντρικό", όπου οι φτωχές μάζες πείθονται ότι δέχονται χτύπημα ως έθνος μεν αλλά και ότι η επιτιθέμενη τάξη αποτελεί εθνική οντότητα, άρα και ότι η επίθεση είναι εθνοκεντρική. Εξιλαστήρια θύματα αυτής της λογικής ήταν τότε για παράδειγμα οι Εβραίοι, ενώ εδώ οι μετανάστες(όπως και επί Μουσολίνι άλλωστε).Δεν εννοώ ότι τα χρέη παράγουν εθνικισμό και φασισμό, ούτε ότι είναι απαραίτητα για να εμφανιστούν αυτά(βλ Κεμάλ), αλλά οι ομοιότητες με τον Μεσοπόλεμο είναι παραπάνω από ανησυχητικές. Η τάση μας να κάνουμε αντιστοιχίες του τότε και του σήμερα, μπορεί να μην είναι επιστημονικά ότι πιο θετικό, αλλά είναι ένα αντανακλαστικό λογικό, δικαιολογημένο: είναι ότι πιο δυνατό στην σχετικά πρόσφατη ιστορία μας μιας και οι Ναζί περάσαν μια χαρά και από εδώ, ενώ αυτή η χρονική απόσταση επιτρέπει μια πιο αντικειμενική σκοπιά, πρώτον επειδή υπάρχουν ομοιότητες, δεύτερον επειδή είναι το απόλυτο παράδειγμα και τρίτον επειδή ιστορικά είναι μια περίοδος πιο ανεπτυγμένη σε σχέση με την πρόσφατη ελληνική, η οποία δεν έχει παρέλθει και την βιώνουμε υποκειμενικά ως βίωμα, όχι ως μνήμη. Πέραν όλων αυτών, οι ίδια η ΧΑ χρησιμοποιεί σβάστικες και χαιρετισμούς και θεωρεί τον Χίτλερ αδικοχαμένη ιδιοφυία. Η ίδια η ΧΑ μας οδηγεί στο πάθημα της Γερμανίας του Μεσοπολέμου. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί τουλάχιστον δείκτη πλήρους αποπροσανατολισμού των μαζών ή και ατόμων, όπως θες, από τα πραγματικά αίτια της κρίσης της κοινωνίας τους, όπως και τότε: η προσωπική αλλά και εθνική τους ευθύνη, της οποίας η απουσία μετέτρεψε την ίδια την κοινωνία τους, την χώρα τους, και άρα τους ίδιους βορά στα όρνια.Τέλος να υπενθυμίσω ότι, όσο ειδεχθείς, ανορθολογικές, απάνθρωπες και εν τέλει ανεύθυνες ήταν οι αποζημιώσεις που ζητήθηκαν τότε από την Γερμανία, είναι και οι σημερινές από την Ελλάδα. Κάπως έτσι λοιπόν και οι Έλληνες μετατρέπονται σε φασίστες. Είναι λες και η Γερμανία και λοιποί κάνουν στην Ελλάδα ότι της έκαναν τότε οι άλλοι. Και έχουμε και μερικούς να βλέπουν ότι αυτή είναι η πιο σωστή λύση. Καταλαβαίνεις και πόσο επικίνδυνο είναι λοιπόν να στρέψεις το πρόβλημα στην ΧΑ και στον όποιο εθνικισμό. Αυτή είναι η απάντηση λοιπόν στην κρίση; Κάποιος εθνικισμός; Αυτό θα μας κάνει καλύτερους εμάς, αλλά θα βάλει και στην θέση τους τα όρνια; Η Ελλάδα δεν είναι Γερμανία και δεν θα την φοβηθεί κανείς. Πολλοί λένε ότι ίσως και να βολεύει και έτσι. Η όξυνση του σύγχρονου ελληνικού εθνικισμού λαμβάνει χώρα σε μια περιοχή με παρόμοια όξυνση απόλυτων ιδεών, θρησκευτικού ή εθνικιστικού χαρακτήρα, και η Ελλάδα μετατρέπεται από ρυθμιστικό παράγοντα σε ρυθμιζόμενο. Αν τόσος φασισμός είναι σημάδι πολέμου, συμβαίνει στην κατάλληλη περιοχή, την κατάλληλη στιγμή, από ιδανικές αιτίες. Ο κόσμος από ότι βλέπουμε άλλωστε, άρχισε να ξαναχωρίζεται, όπως και τότε.
