Οκ Ιαπετέ. Έγινες πολύ πιο σαφής και συμφωνώ 90%.Θα στρέψω απλώς μόνο την προσοχή στο ότι ο φασισμός αποτελεί διακριτικό ιδεολογικό συμπλήρωμα και μπορεί να διαπερνά όλες τις ιδεολογίες. Γιατί αν ο αναρχισμός ως κίνημα περιλαμβάνει πολλά μέτωπα και ποικίλες ερμηνείες, αυτή του Νετσάγιεφ είναι απλώς μια φασιστική προσέγγιση της ιδέας. Δίχως να τον εκλάβουμε ως κάτι διαφορετικό από τον κάθε άνθρωπο. Πρώτον αυτό. ¨΄Αρα τότε και ο απολιτίκ που φασιστικίζει, διέπεται από την ανάλογη άποψη αντιμετώπισης της ζωής, που γίνεται και ανάλογη πράξη, ανεξάρτητα αν αυτός έχει κάποιο δόγμα που ασπάζεται. Κάτι κοινό διέπει αυτούς τους δύο. Όσο φασίστας είναι αυτός, άλλο τόσο είναι και ένας ιδεολόγος όπως ο Νετσάγιεφ.Άρα λοιπόν κάτι κοινό ενώνει τον Μουσολίνι που θεωρητικοποίησε την έννοια κάτω από πολιτική άσκηση, τον προ-φασίστα Νετσάγιεφ, και τον κάθε ανώνυμο άνθρωπο που πράττει φασιστικά στο σπίτι του στην δουλειά του στον δρόμο, σήμερα, και πριν 15 αιώνες.Αρα, δεύτερον, ίσως πρέπει να προσπαθήσουμε να το συνδυάσουμε αυτό με μια κλινικότητα του φαινομένου, πέραν του ότι την παράγει η ίδια η κοινωνία και την παρήγαγε πολύ πριν συμπηκνωθεί ιδεολογικά γύρω από τον Μουσολίνι. Και θα πρέπει, αφού πρώτα ορίσουμε ποιος είναι ο πολιτικός κορεκτιβισμός που χωράει τα πάντα πέραν του φασισμού, να δούμε γιατί η κοινωνία παράγει άτομα που σκέφτονται ιδεολογικά έτσι, δηλαδή φασιστικά. Λέμε ότι ο Χίτλερ ήταν παρανοικός. Το ίδιο έλεγε και ο Μπακούνιν για τον Νεντσάγιεφ, το ίδιο ο Λένιν για τον Στάλιν, το ίδιο πόρισμα βγήκε και για τον Μπρέιβικ. Το ίδιο χαρακτηρίστικε και ο Γερμανικός λαός στην πλειονότητά του όσο ακολουθούσε τον Χίτλερ. Αν λοιπόν τελικά, πρόκειται πρώτον περί ιδεολογικής εκτροπής τέτοιας που την διαφοροποιεί από μια άλλη παρεμφερή, εφ όσον δεύτερον αυτό έχει έμπρακτα εγκληματικά αποτελέσματα και εφ όσον τρίτον η κοινωνία την γεννά, είτε ως κίνημα είτε στην καθημερινότητα, θεωρητικά ή πρακτικά, πρέπει να δούμε πως αντιμετωπίζεται απ΄την ίδια κοινωνία κορρεκτιβικά: στην νοσηρότητά της ή επίπεδο της εκάστοτε νομιμότητας;Ο φασισμός καταστέλλεται ή θεραπεύεται;Ατομικά ή μήπως συνολικά;Αυτά και χάρηκα για τον διάλογο.
