Αντιγράφω από την Λέσχη Ανυπότακτης Θεωρίας:"Από χτες στριφογυρνάει στο μυαλό μου το σύνθημα «απόψε πεθαίνει ο φασισμός» που είχα δει γραμμένο σε πανό σε αρκετές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Δεν είμαι περήφανος γι’αυτό, μα είχα πιάσει τον εαυτό μου μερικές φορές να το αντιμετωπίζει με ένα ελαφρύ χαμόγελο, με ένα «ΚΑΙ απόψε;». Τελικά όμως το σύνθημα είχε δίκιο: ο φασισμός πέθαινε κάθε φορά που ήμασταν στον δρόμο, λίγο-λίγο κάθε φορά. Πέθαινε όταν στην Καλαμάτα ήμασταν 1500 αντιφασίστες-ριες, ενώ στην αντισυγκέντρωση των νεοναζί δεν ήταν ούτε 50 άτομα. Πέθαινε σε κάθε πορεία, σε κάθε πόλη, κάθε φορά που δηλώναμε ότι δεν θα ανεχτούμε μια κοινωνία όπου οι νοσταλγοί του Χίτλερ θεωρούνται κάτι «φυσιολογικό». Πέθαινε όταν στο Κερατσίνι και στο Σύνταγμα βρέθηκαν την προηγούμενη βδομάδα δεκάδες χιλιάδες για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί. Έτσι οδηγηθήκαμε στο ότι το σύστημα φαίνεται να τους φτύνει, υπό αυτή τη μορφή έστω, και να τους θεωρεί «καμένο χαρτί». Εμείς τους «κάψαμε»! Και θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί η πάλη ενάντια στον φασισμό σε καμία περίπτωση δεν τελείωσε – έχουμε δρόμο μπροστά μας."Με το να λες "Μήπως στη συνηθισμένη διαδήλωση μερικών αντιφασιστών και αναρχικών, που κατέληξε σε συνηθισμένο πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ;" δεν νομίζεις πως υποβαθμίζεις τη δύναμη της κοινωνίας που στο κάτω κάτω της γραφής αυτή είναι που πρέπει να καταλάβει πως μπορεί να αποβάλει τον φασισμό, εαν το επιλέξει. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε από κανένα κόμα ή κράτος ή κυβέρνηση.