Το άρθρο υπονοεί ότι η μείωση των δαπανών είναι κακό πράγμα, διότι έτσι πέφτει και καλά το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας. Στην πραγματικότητα οι δαπάνες μπορούν να μειωθούν χωρίς αρνητικό αντίκτυπο με μείωση της *σπατάλης* και πάταξη της *διαφθοράς*. Όταν π.χ. πλεονάζουν διακόσιοι καθηγητές μόνο στο νομό Σερρών και υπάρχουν σχολεία με είκοσι γυμναστές, υπάρχουν τεράστια περιθώρια μείωσης της σπατάλης. Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι χάρη στην τεράστια παραπαιδεία, η δαπάνη για την παιδεία στην Ελλάδα είναι πολύ παραπάνω από το 4,1% του ΑΕΠ.