Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το είχε σκεφτεί και ένας Έλληνας ,αλλά που να βρει χρόνο μεταξύ μιας καθημερινής πορείας ,μιας κατάληψης ,ενός καθιερωμένου γιαουρτώματος ,ενός εβδομαδιαίου κραξίματος της τρόικας ,μιας φραπεδιάς κερασμένης από την γιαγιά και μιας φιλοσοφημένης κουβέντας με φίλους για το πόσο άξιοι είμαστε οι Έλληνες σε αντίθεση με τους άξεστους γερμαναράδες......