Τι λέμε ρε παιδιά! Πέθανε η μάνα, πέθανε ο πνευμονάς της, πέθανε η σπλήνα της, πέθανε η μήτρα της με ό,τι έχει μέσα, κρατάνε το πτώμα και μετά θα ανοίξουν το πτώμα με καισαρική να πάρουν ό,τι έχει εξελιχθεί εκεί μέσα! Έτσι μεγαλώνουν τα έμβρυα και γίνονται μωρά και μετά άνθρωποι; Σε νεκρές μανάδες; Εδώ μένεις έγγυος και τρέχεις να πάρεις βιβλία εμβρυοψυχολογίας, πώς να του μιλάς για να ακούει τη φωνή σου, πώς να χαΐδεύεις την κοιλιά σου για να ηρεμεί, πώς να τρως υγιεινά για να τρέφεται από σένα, αυτός είναι ο ρόλος της μάνας, τι από όοοοολα αυτά μπορεί να κάνει μια εγκεφαλικά νεκρή μάνα;Ειλικρινά δεν το πιστεύω ότι γίνεται τέτοια κουβέντα και διαβάζω κι όλας σχόλια "μα να μην το θέλουν το μωρό", ποιο μωρό καλέ; Έτσι γίνονται μωρά τα σπερματοζωάρια, αυτόματα με σωληνάκια και τεχνητές διατροφές; Έχουμε χάσει τη μπάλα. Αναγνωρίζω την ανάγκη προστασίας μιας νέας ζωής αλλά μέσα σε κάποια όρια, τα οποία σε αυτή την περίπτωση ξεπεράστηκαν και έχουν περάσει στη σφαίρα του γκροτέσκου και της φρίκης.