Χθεσινός διάλογος με την υπερήλικη μητέρα μου, την ώρα που η τηλεόραση παιάνιζε την πρωτοπορία Καμίνη στις δημοσκοπήσεις:[μητέρα] Α, με ρώτησαν κι εμένα! Με ρώτησε μια ευγενική κοπέλα ποιον θα ψηφίσω.[εγώ] Ήξερες ρε μάνα τους υποψήφιους;[μητέρα] Την ρώτησα ποιοι είναι υποψήφιοι. Και μου είπε να διαλέξω: τον Καμίνη, τον Κακλαμάνη ή τον Σπηλιωτόπουλο; Ε, είπα κι εγώ τον Καμίνη γιατί οι άλλοι δεν μου αρέσουν.[εγώ] Σε ρώτησε τουλάχιστον αν είσαι δημότης Αθηναίων;[μητέρα] Ναι, με ρώτησε αν μένω στην Αθήνα (!)Βγάλτε εσείς συμπέρασμα για την αξιοπιστία των ερευνών -είτε ήταν φάουλ της κοπέλας (ήθελε να ξεμπερδεύει στα γρήγορα με τη γριά, γιατί πληρώνεται με το κομμάτι) είτε κάποιου είδους (γκουχ-γκουχ) "γραμμή" των εταιρειών.Α, και μην ξεχάσω: από τότε που ξεκίνησε η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού, υπάρχουν τεράστια ποσοστά αρνήσεων στις δημοσκοπήσεις (ρωτήστε, αναζητήστε, το λένε πιο "τεχνικά" και οι ίδιες οι εταιρείες). Οπότε τα αποτελέσματα έχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια στατιστικού λάθους.Προσωπική εκτίμηση: Θα μάθουμε στην κάλπη. Είναι πολύ νωρίς για χαρούλες από οποιονδήποτε.