Φτάνει πια με αυτούς τους "φασιστικούς όχλους" που γελάνε όταν ο υπουργός πολιτισμού σε έναν ατελείωτο μονόλογο παρουσιάζει το όραμα του για την ανάπτυξη του πολιτισμού με πρότυπο την παραγωγική βάση και το κόστος εργασίας της Κίνας. Είναι καταπάτηση της δημοκρατίας και υποκρισία να γελάς όταν ο κύριος τίποτα αραδιάζει με στόμφο τα τίποτα του. Έτσι όπως εκατοντάδες τίποτα απλώνονται και μονοπωλούν το δημόσιο λόγο στις τηλεοπτικές οθόνες. Το σωστό θα ήταν να τον χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι και όχι οποιαδήποτε στιγμή μόνο όταν ο υπουργός το ζητούσε.