Για όσους λένε για εκείνους που "αναγκάστηκαν" να διακόψουν, ή δούλευαν παράλληλα, για κομπλεξικούς καθηγητές κλπ: Έχοντας αποφοιτήσει από το Πολυτεχνείο, στα 5,5 έτη, έχω να δηλώσω ότι αυτές οι κατηγορίες ήταν η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ (βασικά εγώ προσωπικά να γνώρισα μία τέτοια περίπτωση, ζήτημα είναι). Είχαμε άπειρες καταλήψεις (μήνες επί μηνών) στα πρώτα έτη, όπου απλά πηγαίναμε για καφέ και βγαίναμε έξω (κομματοποιημένοι και μη) και στις εξεταστικές απλά ο κόσμος δεν διάβαζε, δεν πέρνούσε το μάθημα. That simple. Οι αιώνιοι ούτε μεροκαματιάρηδες ήταν ούτε οικονομικά αδύναμοι - ίσα ίσα όσοι ανήκαν στην τελευταία κατηγορία τελείωσαν εγκαίρως γιατί δεν τους έπαιρνε διαφορετικά. Οι αιώνιοι, κατά το 95% απλά βαριούνταν να προσπαθήσουν και στο τέλος θέλουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και "δεν τους φτάνει ο χρόνος". Επίσης άκουγα διάφορα για κομπλεξικούς καθηγητές - παιδιά εγώ δεν ξέρω τι λεγόταν, διαβασμένη πάντα το περνούσα το μάθημα. Τέλος, το απίστευτο επιχείρημα του Έλληνα ενάντια σε κάθε αλλαγή: "Μα το Α τους πείραξε? Ας αλλάξουν το Β πρώτα και μπλα μπλα μπλα". Όλοι έχουν μια άποψη με το τι θα ήταν καλύτερο να αλλάξει πρώτα, το Β από το Α, αν προταθεί το Β είναι ένας άλλος που πιστεύει το Γ και τελικά σε αυτήν την άμοιρη χώρα δεν αλλάζει ποτέ τίποτα. Τα ίδια μέσα στην σχολή, τα ίδια και έξω.