"Και οι 2 είμαστε δαυλοί αναμμένοι μέσα στον χρόνο για το καλό της πατρίδας". To πιστεύει. Η ρητορική παραπέμπει ακριβώς στον μεταπολεμικό - χουντικό δεξιό πυρήνα, Αρχαία Σπάρτη, Μάνη, ορθοδοξία, φως, στολή, πατρίδα, Ελλάς. Ο δηλωμένος αντικομμουνισμός δεν έχει ιδεολογική σημασία (πχ, κι ο Στέφανος Μάνος μπορεί να το δήλωνε), αλλά εκφράζει βαθιά το αταβιστικό από τον Εμφύλιο "να μην αλώσουν οι κομμουνισταί την εξουσία". Εκεί βρίσκεται και ο κοινός τόπος με ΧΑ αλλά και με ΠΑΣΟΚ (με άλλη αφετηρία αυτοί), έτσι εξηγείται κι η άνετη μεταστροφή του Σαμαρά από αντιμνημονιακό ηγέτη σε έμπιστο των αγορών. Γούστο έχει να έχουμε Κεντροδεξιά "ΕΛιά", ίσως να ήρθε (ξανά) η ώρα του Καραμανλή, ή ο Σαμαράς να ολοκλήρωσε τον ρόλο του και να τον καίνε.