Είμαι αιώνια φοιτήτρια 28 χρονών. Μπήκα το 2004, άρα έχω προθεσμία μέχρι Ιούνιου-Σεπτέμβριο του 2015. Μία λέξη θέλω να πω μόνο:ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣΝα λιωνεις στο διάβασμα, στο άγχος και στην κούραση 6 χρόνια σε γυμνάσιο και λύκειο(γιατί φυσικά δεν γίνεται μέχρι την Β λύκείου να μην έχεις ανοίξει βιβλίο και ξαφνικά διαβάζοντας μόνο στην Γ λυκείου να περάσεις) και να πληρώνουν οι γονείς σου χιλιάδες Ευρώ σε φροντιστήρια για να δώσεις πανελήνιες.Και τώρα σου λένε, όχι δεν μπορείς να χαλαρώσεις λίγο, τώρα και άλλο άγχος, και άλλη πίεση, και άλλα χιλιάδες Ευρώ των γονιών σου σε φροντιστήρια, γιατί φυσικά αν έχεις όριο σπουδών πολύ πιθανό να αναγκαστείς για να τελειώσεις γρήγορα να κάνεις και φροντιστήρια.Θέλω να ρωτήσω κάτι: στα πανεπιστήμια του εξωτερικού που υπάρχει όριο σπουδών υπάρχουν εισαγωγικές, και αν υπάρχουν είναι τοσο δύσκολες όσο στην Ελλάδα?Γιατί εγώ βλέπω ότι όποιος δεν καταφέρει να περάσει με πανελλήνιες σε ελληνικό πανεπιστήμιο σε κάποια σχολή, μπορεί πηγαίνοντας στο εξωτερικό να γραφτεί στην αντοίστοιχη σχολή. Αρα υποθέτω η λογική του εξωτερικού είναι <<Δεν κουράζεσαι για να μπεις στη σχολή, θα κουραστείς όμως για να την τελειώσεις>>. Λογικό.Η λογική στην Ελλάδα μέχρι τώρα ήταν <<θα κουραστείς για να μπεις, αλλά θα την τελειώσεις χωρίς πίεση>>. Λογικό.Τώρα αν η λογική στην Ελλάδα θα γίνει <<Θα πιεστείς για να μπεις στη σχολή, θα πιεστείς και για να την τελειώσεις>>Και ποιός γονιός θα ρισκάρει να δώσει χιλιάδες Ευρώ στα φροντηστήρια για τις Πανελλήνιες, όταν ξέρει ότι το παιδί του μπορεί να κοπεί αργότερα σαν φοιτητής? Θα στείλει το παιδί του στο εξωτερικό,χωρίς να το χρειαστεί να περάσει την διαδικασία των Πανελληνίων.Σκέφτομαι ότι πέρασα όλη μου την εφηβεία πάνω από τα βιβλία για να περάσω και στη σκέψη ότι θα με κόψουνε τρελλαίνομαι...