Καποτε,δεν παει πολυς καιρος, η χωρα μας ηταν γεματη εμβληματικες μορφες.Γεματη απο μεγαλους Ελληνες.Καζαντζακης,Ελυτης,Σεφερης,Ριτσος,Παρθενης,Εγγονοπουλος,Χτζιδακης, και τοσοι,μα τοσοι αλλοι.Τωρα ποσοι εχουν μεινει εν ζωη ; Δυο ; Τρεις ;Ενας απο αυτους ειναι και ο Μανωλης Γλεζος.Του οποιου ολη η ζωη ειναι παραδειγμα προς μιμησιν.Ενας ανθρωπος που αγωνιστηκε ,και υπεφερε,γι αυτα που πιστευε,για το καλο της πατριδας του,και μονον.Ουδεποτε ασχοληθηκε με την εννοια "χρημα",η με την προσωπικη του "δοξα".Ποτε δεν αναζητησε "οφφιτσια" η "πλουτο",κατι που θα του ηταν ευκολο.Μονον με την χωρα του.Τρανοτερη αποδειξη του "ποιου"του ειναι οτι ουδεις,ουδποτε,διανοηθηκε να του προσαψει το παραμικρο.Μια ,εστω ,κατηγορια, σε προσωπικο επιπεδο.Ουτε καν οι χειροτεροι "πολιτικοι του αντιπαλοι".Εαν καποιος δικαιουται να εχει κερδισει τον σεβασμο μας,αυτος ειναι ο Μανωλης Γλεζος.Και βλεπω τωρα να του επιτιθενται,σε μια Ελλαδα που η πολιτικη της (και οι πολιτικοι της)"βρωμαν και ζεχνουν"απο την διαφθορα, με αιχμη τι ; Την ηλικια του !!! Και αυτο για εναν ανθρωπο που οσες φορες τον εχω ακουσει να μιλαει στην τηλεοραση διαθετει πνευματικη διαυγεια και αρθρωση λογου τριανταρη.Κριμα.
