Είναιι σαν οι επαναστάτες αυτοί που λες, να μην πιστεύουν ότι το σύστημα μπορεί ποτέ να νικηθεί μέσω των όποιων ισχυοντων θεσμών ή και ότι αυτοί οι θεσμοί δεν μπορούν να αλλάξουν θεσμικά. Να μην ασκείται εξουσία δηλαδή, άρα να μην υπάρχουν ουσιαστικά θεσμικά όργανα, άρα να μην υπάρχουν κράτη, άρα και οικονομίες. Να μην υπάρχουν δηλαδή κοινωνικά σύνολα περιφραγμένα άρα και βίαια. Σου λένε ότι μέσα στη τωρινή κατάσταση, η βία είναι θεσμοθετημένη, και θεμιτή, καί απαραίτητη. Ίσως να πρέπει να αναρωτηθούμε αν τουλάχιστον μπορεί να είναι και καλό που δεν ασκείται μόνο από τον έναν.