Ίσως από τις πιο συντηρητικές εγκαταστάσεις που έχω δει.Δεν θα το έλεγα σύγχρονο σε καμία περίπτωση.Ανάγει μια επίσκεψη στην legoland ως μια επίσκεψη σε μουσείο σύγχρονης τέχνης.Το κυρίως πρόβλημα είναι το θέμα της κυριολεκτικής μορφής που προβάλλει το έργο, σαν η καλλιτέχνις να προσπαθεί να αποσπάσει την εύνοια του ακαλλιέργητου/μέσου κοινού που θεωρεί μόνο τα "ευκόλως" αναγνώσιμα έργα, όπως της αναγέννησης ή του ρεαλισμού/ρομαντισμού, ως έργα τέχνης, ενώ την αφαίρεση ή το πολύπλοκο μήνυμα το σχολάει ως "καλά, αυτό το κάνω και εγώ"."Αχ, το όμορφα σπιτάκια...!! Πάμε σιγα, σιγά και στην επόμενη αίθουσα τώρα, γιατί πιάστηκα;"