Θα διαφωνήσω με την περίπτωση των fuck buddies. Το έχω κάνει ορισμένες φορές αλλά ποτέ με αναισθησία. Ναι μπορείς να κάνεις σεξ χωρίς να είσαι ερωτευμένος, χωρίς όμως να θεωρείς τον άλλο κρέας. Το σεξ εκτός από έρωτας είναι και τρυφερότητα, συντροφιά και παιχνίδι. Αυτά μπορείς να τα μοιραστείς με ορισμένους ανθρώπους που βρίσκεις συμπαθητικούς, ελκυστικούς και έμπιστους και να περάσετε όμορφες στιγμές.Φυσικά με το άτομο που αγαπάς, όλη η φάση έχει 100πλάσιο νόημα αλλά και η πιο "φιλική" προσέγγιση είναι εφικτή και ευχάριστη. Σίγουρα καλύτερη από το να κάθεσαι μόνος σου να περιμένεις το τέλειο ή να πηγαίνεις κάθε φορά με διαφορετικό άγνωστο άτομο και να μην ξαναμιλάτε.Συγκεκριμένα στις δικές μου περιπτώσεις έχουμε κρατήσει επαφή ακόμα και μετά από χρόνια διακοπής. Λέμε τα χρόνια πολλά μας, πίνουμε ένα καφέ στο τόσο και όταν ο άλλος αρρωστήσει κ μένει μόνος του, του πάμε και τα φάρμακα σπίτι, του φτιάχνουμε κ ένα ζεστό τσάι.Ο ένας και μοναδικός όρος: Απόλυτη ειλικρίνεια παντού και πάντα. Σεβασμός και ξεκάθαρη συμπεριφορά από την αρχή. Δίνεις στον άλλο την επιλογή. Ξεκαθαρίζεις πώς το βλέπεις. Σου λέει την πλευρά του, τα βρίσκετε ή όχι. Από'κει και πέρα εξαρτάται από σας να το σεβαστείτε.Προσωπικά στη δική μου ζωή έχει λειτουργήσει άψογα και είμαι πολύ ευχαριστημένος, το ίδιο και οι "πρώην" μου, που πλέον είναι πολύ καλές φίλες.Αντίθετα αυτό που δε μπόρεσα ποτέ να κάνω και μου φαίνεται πιο ψυχρό είναι το one night stand. Δε μπορώ να πάω με την άλλη κ μέσα μου να λέω ότι δεν παίζει να την ξαναδώ. Θα ξενερώσω. Ενώ η περίπτωση να γνωριστούμε λίγο καλύτερα, να έχουμε μια σύντομη περιπέτεια που να τη χαρούμε κ οι δυο ξεκαθαρίζοντας πχ από την αρχή ότι δεν ψάχνουμε κάτι πιο σοβαρό, μου φαίνεται πιο τίμια κ πιο ανθρώπινη.