Σε αυτό το κράτος "υπό διάλυση",όπως λες,δεν διστάσαμε να δώσουμε τον Οτσαλάν πάντως.Με τις ευλογίες αρκετών συμπολιτών μας.Το τι είχε πει ο στόμας μας ο δικός μας γι'αυτόν τότε...Ανθρωπιστές μεγάλοι κι εμείς,μιας και μιλάμε για Κούρδους.