Επειδή εξ' όσων γνωρίζω, δυστυχώς, δεν έχουνε αλλάξει πολλά από τότε που έδωσα εγώ Πανελλήνιες (προ 25ετίας) δε θα διαφωνίσω ότι ήταν μία ιδιαίτερα απαιτητική και αγχωτική δοκιμασία. Όπως και όταν έδωσα εξετάσεις για το μεταπτυχιακό. Όπως και όταν έδωσα εξετάσεις και συνέντευξη για δουλειά. Όπως και όταν επί ένα εξάμηνο δούλευα 12ωρα και παρόλα αυτά ο προιστάμενός μου ήταν δυσαρεστημένος από εμένα. Δε θα διαφωνίσω ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Ωστόσο, δε θα δαιμονοποιήσουμε τις εξετάσεις λόγω κάποιων (τραγικών ομολογώ) περιστατικών. Δηλαδή κάποιοι αυτοκτονούν λόγω ερωτικής απογοήτευσης, θα απαγορεύσουμε τον έρωτα? Προφανώς η ιδιοσυγκρασία, η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον και η ψυχική ισορροπία οδηγούν τον καθένα μας σε διαφορετικές αντιδράσεις όταν λειτουργούμε υπό πίεση