Δύο ήταν τα πιο ντροπιαστικά και απαράδεκτα μεθύσια της ζωής μου.1ο: όταν ήμουν 13-14, σε ένα γλέντι με φίλους του πατέρα μου στο γράμμο. Είχαμε κατασκηνώσει εκεί πέρα και οι "μεγάλοι" έψηναν κρέατα και έπιναν τσίπουρα. Στα μουλωχτά έπινα κι εγώ λοιπόν, μέχρι που έγινα χάλια, έκανα μερικά βήματα, έπεσα πάνω σε μία σκηνή και την έσπασα. Συμφωνήσαμε με τον πατέρα μου να μην πούμε τίποτα στη μαμά.2ο: Στο γάμο του ξαδέρφου μου πριν μερικά χρόνια. Η δεξίωση έγινε σε κυριλέ ξενοδοχείο, όπου οι σερβιτόροι έσπευδαν να σου γεμίσουν το ποτήρι με το κρασί μόλις άδειαζε. Πρέπει να κατέβασα λοιπόν γύρω στα δύο μπουκάλια χωρίς να το καταλάβω. Σηκώνομαι λοιπόν και κάνω εμετό στο πάτωμα, μπροστά σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω ξαναντραπεί τόσο στη ζωή μου.