Ακριβώς όπως το λέτε, στο ότι ο κάθε κρίκος έχει την αξία του. Και να προσθέσω ότι σε αρκετές περιπτώσεις η αναγνώριση αυτή είναι ιδιαίτερα οδυνηρή αλλά αναγκαία διότι αυτό δείχνει την ωριμότητα της κάθε κοινωνίας να αποδέχεται το τι είναι μέρος της ιστορίας και της ταυτότητας της.Αναφέρομαι στην κ.Doreen Lawrence που ήταν ένα απο τα άτομα που μετέφεραν την ολυμπιακή σημαία στο γήπεδο στην τελετή έναρξης. Ο διευθυντής της τελετής θεώρησε σημαντικό ότι μαζί με τον Μπακ Κιν Μουν, τον Μοχάμεντ Άλι και κάποια άλλα άτομα που είναι γνωστά στο ευρύτερο παγκόσμιο κοινό να καλέσει και την κ.Lawrence η οποία έχασε το γιο της πριν 19 χρόνια σε ένα ρατσιστικό επεισόδιο. Η δολοφονία αυτή, ο συνεχόμενος και αξιοπρεπέστατος αγώνας των γονιών για δικαιοσύνη και διαφάνεια στο χειρισμό της υπόθεσης απο την αστυνομία ήταν καθοριστικά στο ότι έφεραν την αγγλική κοινωνία και πολιτεία αντιμέτωπη με τον διάχυτο ρατσισμό προς τις εθνικές μειονότητες της χώρας, ιδιαίτερα τους μαύρους, και τους ανάγκασε να βγάλουν το κεφάλι απο την άμμο και να μιλήσουν ανοιχτά για το τι συμβαίνει και τι πρέπει να γίνει. http://www.guardian.co.uk/uk/2012/aug/12/doreen-lawrence-i-got-quite-emotionalΜε πολλούς χαιρετισμούς απο την ΚύπροΥ.Σ. αγαπώ τα Spice Girls ;)
