Παρατηρητή,Οι τρεις τελευταίοι δίσκοι του Θανάση ήταν ό,τι πιο εύκολο μελωδικά (έκοψε τελείως μακάμ και ασύμμετρους ρυθμούς και το γύρισε στα σπανιόλικα) και ναι, το έκανε γιατί έτσι τον ακούν πιο εύκολα οι δικοί του (αναρχικοί-συριζαίοι-ανταρσύα, στο παπάρι μου τί ψηφίζει ο καθένας, καταλαβαίνουμε όλοι τη φάση, που το ρίχνει λεπτομέρεια). Φυσικά οι λατινοαμερικάνοι επαναστάτες είχαν πάντα και τη συνιστώσα της εθνικής απελευθέρωσης, δηλαδή η επιδίωξή τους ήταν να αποδεσμεύσουν τον τόπο τους από την αποικιοκρατία (που κακώς συνδέεται με τον καπιταλισμό, όπως λαϊκίστικα επέλεξαν να την κατονομάσουν). Μπορώ να επεκταθώ και λίγο παραπάνω σ' αυτό: καπιταλισμός ή κομμουνισμός και αυτοκαθορισμός ή ετεροκαθορισμός δεν είναι καταστάσεις συνδεδεμένες, όπως κακώς πιστεύεται(τε). Φυσικά ο Θανάσης θα γράψει γι' αυτούς αλλά όχι για τον Κολοκοτρώνη και τον Αθανάσιο Διάκο, γιατί έχουν δεξιό context (τους τραγουδάει η αντίπαλη συμμορία, οι χ/α.ίτες). Δηλαδή συμβαίνει ένα απ' τα δύο: ή επιλεκτικά είναι υπέρ των λατινοαμερικάνικων εθνών αλλά όχι των ευρωπαϊκών, είτε γράφει για να ικανοποιήσει το αφτί (ίδια φάση που κάποιος δε μπορεί ν' ακούει ελληνικά γιατί του φαίνονται γελοίοι οι στίχοι, αλλά ακούει ξένα γιατί δεν τους καταλαβαίνει, κι ας είναι έτει γελοιότεροι στην πραγματικότητα). Κι επειδή δεν είναι κάνας ηλίθιος άνθρωπος, έχει μια συνέπεια φαντάζομαι στη σκέψη του και τις ιδέες του (αλλά επίσης επειδή έχει και μια φαμίλια να ταΐσει), επιλέγει να γράψει αυτό που θα πουλήσει καλύτερα.Τώρα αυτό που λες για τον πολιτισμό είναι εντελώς θεωρία συνωμοσίας και θα έπρεπε να ντρέπεσαι να βάζεις τον Χατζηδάκη (sic) στο ίδιο καζάνι με τους μέτριους Ξαρχάκο και Μαρκόπουλο (προσωπικά δεν τους αντέχω). Η εξαφάνιση του καλού τραγουδιού έγκειται και μόνο στην ανεπάρκεια των καλλιτεχνών: είναι "έντεχνοι" πιο άτεχνοι κι από 27ο χλμ. Αθηνών-Λαμίας που επειδή νιαουρίζουν αντί να γαβγίζουν αξιώνουν να λέγονται ποιοτικοί. Η πραγματικά καλή μουσική στην Ελλάδα πάντα επικράτησε, ή τουλάχιστον πάντα τραγουδήθηκε (όσο υπήρχε). Ακόμα, μιλάς για αξιόλογους καλλιτέχνες και να έχεις αφήσει απ' έξω τον Παπάζογλου και το Σαββόπουλο οι οποίοι (ειδικά ο πρώτος) πρωτοπόρησαν και ουσιαστικά στρώσαν το δρόμο για Θανάσηδες, Μάλαμες και Αγγελάκες.
