"Όσοι στο κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής, δεν διάλεξαν το δρόμο του δημοσιουπαλληλισμού, αυτοί τη στιγμή είναι άνεργοι . Όσοι δεν είχαν στόχο να κάνουν περιουσίες, αλλά να ζήσουν μία όμορφη, μετρημένη ζωή, στα πλαίσια της καταραμένης κομμουνιστικο-χριστιανικής ηθικής που μας μεταδώσανε οι γονείς μας, δεν έχουν σήμερα κομπόδεμα για να πληρώσουν χαράτσια ή να βοηθήσουν τα παιδιά τους να βρουν το δρόμο τους." Πηγή: www.lifo.grΟι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή την κοινωνία πιστεύουν και διαλαλούν ότι η καθημερινότητα του αριστερού και η καθημερινότητα του δεξιού, ειδικά σε αυτή τη χώρα, διαφέρει. Ειλικρινά, μένω έκπληκτη και συνάμα εξοργίζομαι όταν διαβάζω ή ακούω αυτό το πράγμα. Αλλού ζείτε ρε παιδιά? Ή έχετε την εντύπωση ότι το 70% των Ελλήνων που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία τριάντα χρόνια, τρώνε σήμερα με χρυσά κουτάλια? Ή πιστεύετε ότι όλοι όσοι δηλώνουν αριστεροί ή είναι κομμουνιστικο-χριστιανικής κουλτούρας, δεν έχουν κάνει καβάτζες ή δεν τρώγανε με ΧΡΥΣΕΣ ΜΑΣΕΛΕΣ από επιδοτήσεις για να κάνουν το ψώνιο τους? Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι άνθρωποι αφελώς αυτοπροσδιορίζονται με βάση τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, τα πολιτικά τους πιστεύω, την οικονομική τους κατάσταση ή τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Για μένα οι άνθρωποι στη βάση τους μπορεί να είναι είτε άνθρωποι είτε λέρες. Δηλαδή, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να κλέψουν, να καταχραστούν, να βρίσουν, να χτυπήσουν, να σκοτώσουν και υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν γαλουχηθεί από κομμουνιστο-χριστιανικό περιβάλλον και ζούνε μια μετρημένη ζωή. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω και υπήρξαν ψηφοφόροι των δυο μεγάλων κομμάτων και επιθυμούσαν να ζήσουν το μεγάλο όνειρο του καπιταλισμού, στην ουσία ζούσανε μια μετρημένη οικογενειακή ζωή.Και ειλικρινά, βλέπετε κανέναν, εκτός από την ανώτερη οικονομική τάξη, κι αυτό υπό συζήτηση, να μην είναι απελπισμένος σήμερα? Όταν διαβάζω σχόλια και ακούω συζητήσεις για τις ομοιότητες και τις διαφορές του κομμουνιστικού και του καπιταλιστικού συστήματος, όπως αυτά εφαρμόστηκαν, τουλάχιστον, και τα αποτελέσματα που έχουν επιφέρει αμφότερα στις κοινωνίες των ανθρώπων, αντιλαμβάνομαι ότι καμία ελπίδα δεν υπάρχει. Κάθονται εκατομμύρια άνθρωποι κατεστραμμένοι, χωρίς μέλλον για αυτούς και τα παιδιά τους, χωρίς πρόσβαση σε υγεία και παιδεία και μαλώνουν ποιός είναι λιγότερο κατεστραμμένος. Πραγματικά άξιο μελέτης το φαινόμενο.