Ναι υπήρξαμε για λίγο (τι λίγο; πάνω από μισή ζωή!) βασιλιάδες του κόσμου. Αλλά ποτέ δεν μπορέσαμε να δράσουμε αποτελεσματικά. Απολαύσαμε αλλά δεν αλλάξαμε: Τις χρόνιες Ελληνικές στρεβλώσεις και παρεκκλίσεις. Αφοσιωμένοι στον ναρκισσισμό των ιδεοληψιών και του beau monde, αφήσαμε να τρέχουν τα πράγματα αυτοί που στις αίθουσες των σχολείων μας ήταν οι ανύπαρκτοι, οι φανφαρόνοι, τα τσινάρια, οι γιοί των μπαμπάδων τους... Δείτε ποιοι ασχολήθηκαν και διακρίθηκαν με τα κοινά στο περιβάλλον του καθενός μας. Στα πανεπιστήμια χλευάζαμε τις πολιτικές νεολαίες όλων των κομμάτων και συμπαθούσαμε τους ΠΠΣΠηδες και τους Καταστασιακούς και έτσι οι διάφοροι καρεκλάδες Μήτσοι που σφιχταγκαλιάστηκαν με τις κομματικές νεολαίες, ανέλαβαν την χώρα, πλούτισαν, έβγαλαν τα απωθημένα και επέβαλαν το γούστο τους. Όμως είμαι πιο αισιόδοξος από την αρθρογράφο. Είμαστε ακόμη στο παιχνίδι, είμαστε μορφωμένοι-κι ένας μορφωμένος άνθρωπος δεν πεινάει ποτέ-και ζούμε την μητέρα όλων των κρίσεων που θα αλλάξει την κατάσταση θέλοντας και μη. Γι' αυτό τώρα που η Ελλάδα των Ελληναράδων γκρεμίζεται και αυτοί στον πανικό τους κάνουν μάγκες την Δούρου, τον Τσίπρα και τον Κασιδιάρη, εμείς θα οδηγήσουμε τα πράγματα μπροστά: Δεν είμαστε πια έγκλειστοι στα διαμερίσματά μας. Έχουμε τα social media γηια να επικοινωνούμε και να οργανωνόμαστε, πλατειά εικόνα, διεθνείς παραστάσεις και καμιά ανάγκη από το υπάρχον κράτος για να επιβιώσουμε. (Πλάκα κάνω! Δυστυχώς δεν πρόλαβα να παίρνω και γω μια μίζερη συνταξούλα, ένα επίδομα, ένα ταπεινό κρατικό μισθό, να μπορώ τώρα να διαμαρτύρομαι και να περιμένω την Χρυσή Αυγή και τον Σύριζα να υπερασπιστούν τα κεκτημένα!)