Ενταξει ρε παιδια,το δεχομαι οτι πραγματικα ειναι αδικες οι συνθηκες εργασιας των γιατρων στα νοσοκομεια,αλλα καποιοι ειναι απαραδεκτοι,και ψωνισμενοι εως αηδιας.Δεν περιμενω να ειναι με το χαμογελο στα χειλη,ουτε καν τυπικα ευγενικος μεσα στις συνθηκες που αναγκαζεται να εργαστει,αλλα απ την ελλειψη γαλλικου σαβουαρ βιβρ μεχρι το να σκυλοβριζεις ,να ειρωνευεσαι και να υποβιβαζεις εντελως απροκλητα ανθρωπους που περνανε στιγμες αγωνιας και πονου ετσι επειδη εισαι γιατρος απεχει.Πηγα χαραματα με εντονο πονο στο θωρακα,και στην ερωτηση "Απο ποτε ξεκινησε ο πονος?" εκανα το μοιραιο λαθος να απαντησω αυτολεξι "ειχα βηχα 2-3 μερες και σημερα το βραδυ ξυπνησα με πονο" οπου με κοιταξε με υφαρα και μου κανει :δε σε ρωτησα να μου πεις για βηχα,απο ποτε ξεκινησε ο πονος σε ρωτησα,σ οτι σε ρωταω να απαντας.επειτα απο εξετασεις που δεν εδειξαν κατι ανησυχητικο ο γιατρος πειστηκε οτι ηταν ψυχοσωματικο και πηγε για υπνο.Ηταν να μου κανουν ενεση για τον πονο,αλλα"Ο γιατροςπηγε για υπνο,κατσε να ξυπνησει να στη γραψει.Τεσσερις+ ωρες σωματικοτατου πονου αργοτερα ο γιατρος προφανως ξυπνησε και δεησε ανα μου γραψει την ενεση. ( η ομολογουμενως συμπαθεστατη γιατρινα του νοσοκομειου με πληροφορησε τελικα οτι μαλλον ηταν καποιο μικρο-σκισιμο στον πνευμονα απ το βηχα) .Επισης γνωστος μου γιατρος( που θεωρουσα καλο ανθρωπακι -τελικα ισχυε μονο το δευτερο) ελεγε σε στυλ ανεκδοτου πως ειχε ερθει ενα γυφτακι για ραμματα,και του λεει ο προισταμενος "δεν εχουμε πολυ αναισθητικο,καν το ετσι δεν καταλαβαινουν αυτοι ειναι σκληροπετσοι",οπου εραψε το παιδακι χωρις αναισθησια.
