@tropique 14.9.2012 | 17:19 και άλλουςο νόμος δεν είναι σε "χειμερία νάρκη":1ον εφαρμόζεται κανονικά μετά από μήνυση και χρησιμοποιείται για να "βαρύνει" το κατηγορητήριο (συνήθως μαζί με το αδίκημα της εξύβρισης)π.χ. από αστυνομικό ρεπορτάζ με πρόσφατη καταδίκη http://www.rodiaki.gr/article.php?id=2008&catid=1&subcatid=92ον επίσης, τον ίδιο νόμο επικαλούνται οι κάθε λογοίς 'προσβεβλημένοι' για να σέρνουν στα δικαστήρια και να ταλαιπωρούν καλλιτέχνες. Ακόμα κι αν δεν πετύχουν καταδίκη, τελικά3ον (και κυριότερον) Η προσβολή (η εξύβριση και ίσως και η δυσφήμιση) σε άλλες χώρες, π.χ. στην Αμερική έχει νόημα όταν προσβάλλεται η προσωπικότητα, τιμή και αξιοπρέπεια φυσικού ή νομικού ΠΡΟΣΩΠΟΥ και αυτό το πρόσωπο -και μόνο- είναι ο μόνος που δικαιούται (έννομο συμφέρον) να υποβάλλει μήνυση. Όχι αν σατιρίζονται/κριτικάρονται/ξεγυμνώνονται/προκαλούνται οι ιδέες του, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, ή η πολιτική ιδεολογία του. Αντίθετα, αυτά είναι θεμιτά και απαραίτητα αυτά σε μια δημοκρατία.Και στην τελική τι έγινε άμα οι χριστιανοί νιώθουν προσβεβλημένοι; (ή οι μουσουλμάνοι, μέρες που είναι). Τι έγινε άμα νιώθω προσβεβλημένος από μια γελοιογραφία, τραγούδι ή παράσταση που ανατρέπει τις ιδέες μου; και ποιος βάζει τον πήχη του προσωπικού μας προβολόμετρου;Αξίζει να περιορίζεται ελευθερία του λόγου μας για αυτό; Κι επειδή καλύτερα απ' τον R. Dawkins αποκλείεται να τα πω, ένα εξαιρετικό, απόσπασμα ακριβώς γι αυτό το θέμα (Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάμε το κουμπάκι στη μπάρα του βίντεο)Με προσβάλλει...Ομιλία του Ρίτσαρντ Ντόκινς http://www.youtube.com/watch?v=Ak6JD9bbv08Υ.Γ. Παράξενο πράγμα οι θεοί πάντως: αν και παντοδύναμοι κλπ, παρ' ολ' αυτά αναγκάζονται να καταφεύγουν στους ...πιστούς τους για να προστατευθούν από γελοιογραφίες, ταινίες, τραγούδια και θεατρικές παραστάσεις.
