Το μόνο που μπορεί να έκανε την εμφάνισή του μέσα στην κρίση είναι ο όρος "αόρατοι εργαζόμενοι". 15 χρόνια νωρίτερα ξεκίνησα να δουλεύω και μέχρι σήμερα δεν έχω καταφέρει να πάρω ένσημα κι όχι επειδή δεν ζήτησα. Τα δε νούμερα (1.000.000 εργαζόμενοι) αν και μεγάλα είναι μάλλον αισιόδοξα, δεδομένου του ότι υπολογίζει πως "ένας στους 5 εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος". Ενδεικτικά, σε μια μέση καφετέρια που έχει 30 άτομα προσωπικό (σερβιτόροι, μπαρ, κουζίνα, καθαρίστριες), συνήθως δηλώνονται 3-4 άτομα που δουλεύουν part-time κιόλας!!!! Φαντάζομαι (ή θέλω να πιστεύω!) πως δεν θα ισχύει παντού, αλλά από αυτές που ξέρω εγώ, οι περισσότερες έτσι λειτουργούν.Στη θεωρία, περνάει που και που κανένας να κάνει έλεγχο, που φυσικά δεν του κάνει καμία εντύπωση το τόσο λίγο προσωπικό, ούτε ότι όλοι όσοι δουλεύουν εκείνη τη στιγμή κάνουν "δοκιμαστικό".Πάντα.Αυτό που δεν έχω καταλάβει όμως είναι γιατί δεν το κυνηγάνε περισσότερο αφού υποτίθεται ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θέλουν λεφτά. Επωφελείται και κάποιος άλλος εκτός από τον εργοδότη και κάνουν όλοι τα στραβά μάτια;