Πόσο δίκιο έχεις σε κάποια πράγματα...νομίζω πρόκειται για μίγμα ανασφάλειας και άκρατου εγωισμού και -νομιζω- δεν υπάρχει κάτι χειρότερο. Οι άνθρωποι προδικάζουν κάτι πριν καν αυτό ξεκινήσει και μετά απορούν που δεν συνεχίστηκε ή δεν πήγε καλά. Και υπάρχει και ο ανόητος στην όλη ιστορία, που αναρωτιέται τι σκατά έκανε λάθος και δεν το βρίσκει γιατί ο άλλος δεν θέλει να του το πει. "Δεν θέλω σχέση" και "είμαι αλλού" και "δεν ειμαι σε φάση". Από πότε ξεχάσαμε πως οι άλλοι γύρω μας έχουν συναισθήματα και πως δεν είναι άδεια κουφάρια; Από πότε κολώνουμε τόσο να πούμε σε αυτούς που θέλουμε ότι τους θέλουμε, αλλά επειδή δεν μπορούμε να τους το πούμε, βρίσκουμε άλλους που δεν τους θέλουμε και τους λέμε κιόλας ότι δεν τους θέλουμε επειδή θέλουμε άλλους, αλλά αφού δεν έχουμε τους άλλους ας βολευτούμε τώρα. Το πρόβλημα μαστίζει κυρίως τους άντρες πάντως, για να λεμε του στραβού το δίκιο.
