Η Κόκα Κόλα Πάει με όλαΜια πολυεθνική έχει πολλούς λόγους να θέλει να ξοδέψει χρήμα για κοινωφελείς σκοπούς (π.χ λόγοι marketing, αλλά και εξοικονόμηση δαπανών από τη φορολογία). Συνεπώς, κάκιστα το ζήτημα μπαίνει αν είναι καλό ή κακό που μια εταιρεία για τους δικούς της λόγους κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνει η πολιτεία. Το θέμα δεν είναι τι κάνει η coka cola, αλλά τι κάνει η πολιτεία η οποία μας φορολογεί για να διατηρήσει τα σχολεία και γιατί θα πρέπει να ενθαρρυνθεί αυτού του είδους το σπονσοράρισμα ως η επίσημη, πλέον, πολιτική του μέλλοντος. Προκύπτουν λοιπόν κάποια θέματα: Ένα θέμα είναι, πώς η πολιτεία βλέπει το ζήτημα της επένδυσης στο κοινωνικό κεφάλαιο γενικά και εν προκειμένω στην βασικότερη συνιστώσα του που είναι η παιδεία. Ένα άλλο θέμα είναι, οι κανόνες του «παιχνιδιού» που μια ευνομούμενη πολιτεία οφείλει να έχει και να τηρεί σε ό,τι έχει να κάνει με τις επενδύσεις, ιδίως των πολυεθνικών, στην χώρα μας. Γενικότερα, το θέμα είναι πόσο σοβαρή είναι μια κυβέρνηση, ανεξάρτητα από ιδεολογικές κατευθύνσεις που μπορεί να έχει. Και σε αυτό το τόπο το έλλειμμα σοβαρότητας είναι πια πασιφανέστατο και το ακριβοπληρώνουμε.Όμως, μήπως και δεν είναι φαρισαϊσμός να απαγορεύεται στους εκπαιδευτικούς καπνιστές το κάπνισμα ακόμη και στο προαύλιο (αν και καπνιστής, κρίνω ορθή την απαγόρευση), για να μην αποτελούν κακό παράδειγμα για τα παιδιά, αλλά τα παιδιά, ιδίως τα μικρά του Δημοτικού να βλέπουν ότι το σχολείο τους το φρόντισε η εταιρεία που βγάζει ένα αναψυκτικό, που τέλος πάντων η υγιεινή επιβάλλει να αποφεύγεται ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες; Θα μου πείτε και πώς αλλιώς θα πληρωθεί το ρηθέν του μηνύματος ότι η Coka Cola πάει με όλα; Αυτό όντως, είναι ένα θέμα μείζονος σημασίας στην μετά καρτέλ εποχή που ήδη διανύουμε.