Πράγματι σπουδαία η παράσταση! Μέγας γαρ ο μαέστρος της... Και μεγάλη δασκάλα της μετάφρασης η Χρύσα Προκοπάκη...Βρήκε τη χρονιά ο... Μύρης για να ομολογήσει το δικό του μέγεθος: Δελφινάριο και Μάρκος Σεφερλής (η απόλυτη αισθητική αντιστοιχία των δικών του μεταφράσεων).Έτσι φέτος το καλοκαίρι "κλειδώνουν" και για τον πολιτισμό οι αντιφατικοί συμβολισμοί της μεταπολίτευσης: το φως και τα μπουντρούμια της, η καθαρή τέχνη και η διαπλοκή μιας άρχουσας, συμπλεγματικής "διανόησης" επαρχιακού βεληνεκούς, όπου εξαγόραζες την "καλή κριτική", μόνο αν έπαιρνες την κακή μετάφραση...Τιμή στον Λευτέρη Βογιατζή που που δεν λέρωσε ποτέ το έργο του ούτε με μια λέξη του ποιητή-ιεροεξεταστή...Μύρη-Γεωργουσόπουλου!