Συμφωνω σε ολα μαζί σου.Όμως είναι διαφορετικό το να λεμε την γνώμη μας σε μια φιλη μας και διαφορετικο να λεμε την γνώμη μας στα ΜΜΕ οπου μας διαβαζουν μερικές χιλιάδες ανθρώπων και δυστυχως ή ευτυχως επηρεαζουμε απόψεις. Και ναι,ο αμεσα ενδιαφερόμενος,ο σύντροφος στην προκειμένη δε θα ρωτησει την αμπα,αλλά τον γιατρό του,αλλα η κοπελίτσα ρώτησε.Και μπορεί απλά να ρώτησε ετσι για να περάσει η ώρα,μπορεί όμως και να επηρεαστει.θα μου πεις κακο του κεφαλιου της,αλλα δεν είναι έτσι απλα τα πράγματα όταν θέλουμε να λεγόμαστε σωστοι ανθρωποι. Και επειδη κ εγω εχω εμπειρια με το θεμα,ξέρω πολύ καλά ότι το να είσαι καταθλιπτικος δεν αποτελεί εμπόδιο ουτε σε μια σχέση ουτε σε εναν γαμο ουτε σε μια οικογενεια ουτε στην εργασία.ναι μπορει να κανει πιο δυσκολα τα πραγματα,αλλα με την ιδια λογικη θα πρεπει να αποφευγουμε τους καρδιοπαθεις,τους καρκινοπαθεις τους νευρικους, τους αμετανόητους εργένηδες, τους γκρινιαρηδες κοκ. Ομως το θεμα μας δεν ειναι η καταθλιψη ή ο στιγματισμος των ασθενων,αλλα το οτι πρεπει να υπάρχει σύνεση και υπευθυνοτητα.Μια απλή απάντηση του στυλ "αγαπητη αναγνωστρια δεν ξερω δεν ειμαι ειδικος,συμβουλεψου καποιον πιο αρμοδιο για τετοια θεματα" θα ήταν αρκετη,και οχι "αν.. αν .. αν.. τοτε ισως ναι".Δεν χρειάζεται να τα εχουμε μια απαντηση για τα παντα.