Διαβάζοντας το #10 με έλουσε κρύος ιδρώτας, θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ πριν μερικές εβδομάδες με τη διαφορά πως δεν αφορούσε τη διασκέδαση το παράπονο, όσο το συνεχόμενο άγχος, τον πανικό, τη κακή διατροφή και την έλλειψη ύπνου που έβλεπα. Μερικές φορές είναι καλό να κάνεις ένα ηλεκτροσόκ στον άλλο πριν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. Έτσι μπήκα δυναμικά και πήρα δουλειά πάνω μου (π.χ. δακτυλογραφήσεις ή τη μεταφορά του με το αυτοκίνητο όταν ήταν πολύ κουρασμένος να οδηγήσει) και σιγά σιγά μετριάστηκε η πίεση όχι βέβαια πως έχουμε φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ξεκούρασης στα πλαίσια της λογικής ακόμα. Καλό είναι να εξασφαλίζεις δουλειά εν μέσω κρίσης όχι όμως με κίνδυνο εμφράγματος από την εξάντληση και εκεί πρέπει να μπαίνει η/ο σύντροφος ως προστατευτική μπάρα. Ως δικηγόρος του διαβόλου λοιπόν θα υπερασπιστώ, εν μέρει, το παράπονο της κοπέλας για διασκέδαση και αυτό γιατί θεωρώντας πως την ίδια ανάγκη έχει και ο σύντροφός της (όπως όλοι μας) αλλά λόγο άγχους το έχει απωθήσει. Το καλύτερο λοιπόν θα ήταν να μη διασκεδάσει μόνη της αλλά να φέρει τη διασκέδαση μέσα στη ζωή τους οργανώνοντας στιγμές χαλάρωσης ή μικρές αποδράσεις σε κοντινά μέρη (ένα ταβερνάκι ας πούμε), αποσπώντας τον έστω για λίγο από την πίεση ώστε να βρει και αυτός μια ισορροπία.
