Εχεις πολυ δικιο σ αυτο που λες, και μου θυμισες δικο μου περιστατικο -που δεν εχει να κανει με πολιτικη αλλα παραμενει ιδιο το νοημα-στο Πυθαγορειο της Σαμου εναν Αυγουστο φοιτητες μαθηματικου βγαζαμε φωτογραφιες, και ενας παπουλης με τη γυναικα του προσφερθηκε να μας τραβηξει. Πιασαμε την κουβεντα και αποδειχτηκε οτι ηταν καθηγητης Μαθηματικων στο ΜΙΤ, αλλα τοσο προσιτος και ταπεινος που επρεπε να googlaroυμε τ ονομα του για να πειστουμε. Την ιδια αναμνηση εχω απο καθηγητες μου στο Παν/μιο του Βερολινου, οι οποιοι παρα την αιγλη και την αναγνωρισημοτητα τους, ειχαν μια νοοτροπια να ειναι προσιτοι και βοηθητικοι προς τους φοιτητες τους που με ξενισε, εχοντας στο νου μου την εμπειρια των Ελληνικων Παν/μιων.Θελω να πω οτι εδω καποιοι "εχουν παρει πολυ ψηλα τον αμανέ" που λεει και η γιαγια μου, και θεωρουν εαυτους intouchables (συγνωμη που δεν βρηκα το ελληνικο αντιστοιχο που να το εκφραζει με ακριβεια)απλησιαστους και περα κ πανω απο νομους-νομιζω οτι αυτο εν μερει εξηγει την αλλαζονεια και τα σκανδαλα των πολιτικων, ενω, απ οτι ξερω στις σκανδιναβικες χωρες πχ δεν τους αφηνουν οι δημοσιογραφοι σε χλωρο κλαδι, απο τον ελεγχο και τη δημοσια κατακραυγη για την παραμικρη ατυπια.Σχετικά προσφατο και το παραδειγμα του πολιτικου που αυτοκτονησε για λογους ευθιξιας επειδη αγορασε ενα διαμερισμα στον γιο του απο κρατικους πορους-ή πληρωνε το νοικι του απο κει, δεν θυμαμαι ακριβως την υποθεση- κι αυτο στη Σουηδια ηταν μεγα σκανδαλο, ενω εδω απλως θα προκαλουσε μειδιαματα...