#5 Επειδή εγώ ακόμα δεν έχω βρει κάποιον χαρακτηρισμό που να νιώθω άνετα, απλά αποφεύγω εντέχνως την προσφώνηση σε β΄πρόσωπο και περιμένω να γυρίσουν για να τους απευθύνω τότε το λόγο σε λίγο πιο γενικό κι αόριστο στυλ..λίγο α΄πληθυντικό, λίγο β΄ εννοώντας ότι συμπεριλαμβάνω όλα τα μέλη της οικογένειας.. Άσε, ζω ένα δράμα γιατί πάντοτε την συντάσσω πρώτα στο μυαλό μου τη φράση πριν την ξεστομίσω, κι αν τυχόν μου ξεφύγει κάτι που πάει να καταλήξει σε ενικό-παρ'όλο που οι άνθρωποι επιμένουν, εγώ διστάζω-καταπίνω σχεδόν την κατάληξη ώστε να μην ακουστεί ξεκάθαρα..! Τώρα βέβαια με το παιδί η κατάσταση κάπως καλυτέρεψε μιας και μπορώ να χρησιμοποιώ άνετα και χαριτωμένα το ''παππούς-γιαγιά'' !! Άλλη ιδέα ρε παιδιά;..