Κύριε Βαγγέλη, ούτε χαβαλές ούτε στρατιωτική πειθαρχία. Έχετε ένα θέμα εδώ μέσα με τα άκρως αντίθετα, τυπικός φοιτητής=άξιος-μη τυπικός φοιτητής=τεμπελχανάς, πρόβατο=άξιο-κλωτσάει=τη μαχαίρα. Όταν υποστηρίζουμε συστήματα και δομές με κοινωνικές ευαισθησίες(δωρεάν παιδεία για όλους κτλ.), εσείς προτείνετε να γράψουμε δίπλα ερμηνευτικά: για άξιους, εργατικούς, πειθήνιους, οι υπόλοιποι ξηλωθείτε. Μιλάτε για το ΕΑΠ, έχετε δει τα αντικείμενα που προσφέρει; (συγκεριμένα για θεωρητικούς ελληνικό πολιτισμό, ευρωπαϊκό πολιτισμό καιισπανική φιλολογία). Έχετε ανοίξει βιβλία σημασιολογίας και πραγματολογίας να δείτε τι πραγματεύονται; Γιατί ουδεμία χρησιμότητα δεν έχει να διαβάζεις(ή να ξανα-διαβάζεις) επί ένα χρόνο κείμενα, ιστορία, βιολογία ακόμα και αρχαία και λατινικά με τον τρόπο που διδάσκονται, ώστε να διαλύεις μια πρόταση, μια λέξη μια συλλαβή, να μαθαίνεις για φωνήματα και σημεία. Χίλιες φορές να έδινες 3 εισαγωγικά μαθήματα για τη σχολή όπως στις κατατακτήριες. Οι "σπουδές" που τις ονομάζετε έτσι γενικά είναι δικαίωμα κοινωνικό και ανοικτό από τη φύση του, ποιοι είστε όλοι εσείς που βάζετε νόρμες στη ζωή, την πορεία ζωής, τα όρια των δικαιωμάτων ανθρώπων που είναι συνταγματικά (δηλαδή αν δεν το δέχεστε εσείς-έρχεται το θεμελιωδέστερο νομοθετικό πόνημα και σας το κάνει λιανά) ίσοι ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ μ' εσάς; Ποιος φόβος και ανασφάλεια της δικής σας προσωπικής αξίας ή αναξιότητας σας κάνει να δακτυλοδείχνετε τεμπέληδες, ακαμάτες, άχρηστους και ως προς το ζήτημα των αιώνιων, ανθρώπους απ' το μαθηματικό, το φυσικό, το πολυτεχνείο, και κάποιοι από σας με το θράσος ενός απολυτηρίου με 14, ενός πτυχίου λογιστικής με 5,8; Είναι συγκρίσιμα μεγέθη; Όχι δεν είναι συγκρίσιμη η πολυμορφία και δικαίωμα και το 14 και το 5,8 και τα 8 χρόνια φοίτησης. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να ονοματίζει τεμπέληδες και άχρηστους, μάλιστα μιλώντας γι' αριστείες και άλλα τέτοια, οι συγκεκριμένοι είναι οι τελευταίοι που θα συναντήσει κάποιος στο δρόμο του. Άλλωστε οι αριστεύοντες δεν έχουν χρόνο de facto ν' ασχολούνται με κανέναν περίγυρο, πόσο μάλλον να διαξιφίζονται ιντερνετικά, και του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου, γι' αυτό αναγνωρίζοντας την καμπούρα μου, δε νιώθω ν' απειλούμαι από κανέναν πέρα από τον ίδιο μου τον εαυτό, δε με αφορά και δε μου επιτρέπεται να περιορίσω, να τιμωρήσω, να χλευάσω, να λοιδωρήσω κανέναν για τις προσωπικές του επιλογές στη διαχείριση του χρόνου ζωής του.
