Είπατε ωστόσο ότι "συνέβησαν και θετικά πράγματα". Όπως;Πράγματι, συνέβησαν και θετικά πράγματα. Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Εγώ πιστεύω πως από τις τάξεις των νέων και από τα πιο φτωχά στρώματα, που είναι και οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, από τους πιο αδικημένους δηλαδή, από αυτούς που κουβαλάν ανησυχίες, όνειρα, από αυτούς λοιπόν βλέπω ότι συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν θετικά πράγμα. Στη φετινή μας περιοδεία το είδα αυτό. Ήταν πραγματικά από τα πιο συγκινητικά καλοκαίρια. Υπήρχαν δηλαδή στιγμές επικοινωνίας με το ακροατήριο χωρίς προηγούμενο, στιγμές που δεν υπήρχαν παλαιότερα. Κάτι φαίνεται να συμβαίνει μες στις ψυχές των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων, αλλά και μεγαλύτερων. Παραδόξως, φέτος στις συναυλίες ήρθαν και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, με τα παιδιά τους. Κι αυτοί φαίνεται να είχαν ένα "σάλεμα" θετικό μες στο μυαλό τους, κάπως δηλαδή άρχισε να σπάει η στεγνότητα περασμένων ετών.>>>πλάκα μας κάνεις Αγγελάκα; Τα θετικά που συνέβησαν ήταν ότι είχατε επκοινωνία με το κοινό στις συναυλίες σας; οτι ήρθαν και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας σου έκανε εντύπωση και το συνδύασες με τη σημερινή κατάσταση; Πάντα συμβαίνουν περίεργες καταστάσεις στις ψυχές των ανθρώπων. Κάτι θετικό δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής. Εκτός κα αν μπορεί να θεωρηθεί θετικό το γεγονός ότι πέσαν μάσκες και βγήκαν τα πρόσωπα της οργής, του μίσους, της διχόνοιας κ του φασισμού. Φανήκαν δλδ τα πραγματικά πρόσωπα κάποιων.Οι διανοούμενοι υπάρχουν και υπήρχαν. Το 90 όχι. δεν τους είδε κανείς γιατί η εποχή εκείνη χαρακτηρίζεται απο έντονη υπερκατανάλωση, απο τεμπελιά, ανεμελειά και εύκολο γρήγορο πολύ γρήγορο και μανία για το χρήμα.Τους διανοούμενους τους βρίσκεις μπροστά σου αν καθίσεις να ψάξεις με όποιο τρόπο ή μέσο μπορείς.. Δεν ακούγονται πολύ όμως και αυτό γιατί η Ελλάδα έχει χάσει τη ταυτότητα της απο τη δεκαετία του 80 και έπειτα. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται φαίνεται για διανοουμενίστικες θεωρίες, ούτε για πολλές φιλοσοφίες και είναι ένας λόγος που θυμώνω όταν λεν πως δεν υπάρχουν διανοούμενοι στην εποχή μας, αφού η Ελλάδα και ότι εξουσιάζει τη χώρα αυτή, φρόντισε να θάψει τους διανοούμενους σε ψηλά ράφια και καταχωνιασμένα συρτάρια. Και είναι το στέκι τους όπως λεν τα σαλόνια και οι εκκλησίες; Μα αν είναι εκεί κ. Αγγελάκα τραβάτε να τους ακούσετε. Κάτι θα αποκομοίσετε. Αλλά δεν σας ενδιαφέρει θαρρώ.Οι διανοούμενοι άλλωστε θα φανούν στα σημεία των καιρών σε όλο τον κόσμο, οπότε για αυτό δεν ανησυχώ.Η πτώχευση στη χώρα δεν είναι ένα είδος επαναστατικού κινήματος, τουλάχιστον για μένα προσωπικά. Κ οι καλλιτέχνες σαν και εσάς πως θεωρείτε τον εαυτό σας επαναστάτες με τους στίχους και την κιθάρα; Δε λέω. Τα τραγούδια σας , κάποια είναι όμορφα αλλά καθόλου δε μου κάνουν για τέτοια που έλεγα προηγουμένως. Δεν λέω πως είπατε τον εαυτό σας και τα τραγούδια σας ο ίδιος επαναστατικά, αλλά το ύφος σας αφήνει να εννοηθεί πως καταβάθος έτσι σας θεωρείτε.Θα έπρεπε να σας φοβίζει κ. Αγγελάκα η Χ.Α. και όχι απογοήτευση. Η απογοήτευση; γιατί από που; Σεις δεν είπατε πριν ότι... Τελοσπάντων. Δεν μπορώ να πιάσω τίποτα θετικό απο την συνέντευξη αυτή. Μου έβγαλε μια απίστευτη γενικολογία, αερολογία και μιαν αγαθοσύνη. Α και μια δόση ρομαντισμού. Αυτό σαφώς δεν είναι κακό. Καλύτερα λοιπόν να τραγουδάτε και μόνον να τραγουδάτε.Επίσης και το δικό μου παραλήρημα δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα γιατί άρχισε. Δεν έχω κάτι με τον Αγγελάκα. Θυμώνω με τέτοιες συντεντεύξεις που δεν προσφέρουν, δεν έχουν να πουν τίποτα μάλλον.
